Page 45 - GENEL SANAT TARİHİ 10
P. 45

AVRUPA SANATI

            Barok resmin diğer bir önemli Flaman ressamı
            Harmenszoon  Van  Rijn  Rembrandt’dır  (1606-
            1669).  Rembrandt,  Flaman  barok  sanatının
            temel  özelliklerinden  olan  farklı  temalara  yer
            verme  geleneğini  korumuştur.  Dinî  temalar,
            mitolojik  konular,  günlük  yaşamdan  sahneleri
            işlemiş;  peyzaj  ve  çok  sayıda  portre  çalışması
            yapmıştır.  Yağlı  boya  tabloları  ve  çok  sayıda
            baskı  çalışması  bulunan  sanatçı,  ışığın  en
            büyük  sanatçısı  olarak  nitelendirilmektedir.
            “Gece  Devriyesi”  adlı  çalışmasında  yumuşak
            bir  geçiş  için  ışık  yavaş  bir  derecede  değişim
            göstermiş  böylelikle  sahne  derin  bir  duyarlılık
            içinde  verilmiştir  (Görsel  1.69).  Yirmi  sekiz
            figürün  yer  aldığı  tabloda  ön  planda  beyaz
            yakalı  görünen  Komutan  Frans  Bannic  Cocq   Görsel 1.69: Gece Devriyesi, Rembrandt, 1642, Rijks Müzesi, Amsterdam
            ve yanında yardımcısı durmaktadır. Işığın bu iki
            figür üzerinde yoğunlaşması figürler arasındaki
            hiyerarşik üstünlüğü göstermektedir. Bu ana figürlerin arkasındaki milis grubu harekete geçmek için
            emir beklemektedir.  Tablodaki ışık gölge oyunları ve hareket onu sıradan bir tablo olmaktan çıkarmıştır.
            Barok  resmin  diğer  önemli  sanatçıları:  İtalya’da  Antonio  Allegri  da  Correggio  (Antonyo  Olegri  da
            Korecco) (1489-1534), Giovanni Lanfranco (Covanni Lanfranko) (1582-1647), Pietro da Cortona (Pietro
            da Kortona) (1596-1669); İspanya’da Diego Valázquez (Diogo Velazkez) (1599-1660), Francisco Zurbarán
            (Fransisko  Zurbaran)  (1598-1664),  Frans  Hals  (1582-1666),  Bartolome  Esteban  Murillo  (Bartolome
            Esteban Morilo) (1617-1682); Fransa ‘da Simon Vouet (Simon Vue) (1590-1649), Charles Le Brun (Şahle
            Lö Bıan) (1619-1690), Nicolas Poussin (Nikola Pusen) (1594-1665), Claude Lorrain (Klod Loren) (1600-
            1682); Hollanda’da Franciscus Gijsbrechts (Fransiskus Hesbreht) (1649-1677).
            Heykel



            Barok  heykellerinde  genellikle  dinî  temalar  ve
            mitolojik sahneler konu olarak işlenmiştir. Koşan,
            dans eden, savaşan figürler; rüzgârda dalgalanan
            saçlar  ve  kıyafetlerle  sürekli  devam  eden  bir
            devinim yakalanmaya çalışılmıştır. Korku, sıkıntı,
            şehvet  ve  ilahi  mutluluğun  yansıdığı  yüzlerle
            barok heykellerde ifade güçlü tutulmuştur. Barok
            heykeller, çoğunlukla meydanlardaki çeşmelerde
            ve  geniş  alanlarda  grup  olarak  görülmektedir.
            Barok  heykeller,  bir  duvarın  karşısında  durarak
            değil etrafı dolanarak izlenmelidir. Bu stilin önemli
            heykeltıraşları, Helenistik Dönem ve Roma Dönemi
            heykeline hayran olmuş ve kendilerini klasik heykel
            sanatçıları olarak görmüştür (Görsel 1.70). Barok
            heykel  sanatının  en  önemli  sanatçıları  arasında
            Gian  Lorenzo  Bernini,  Alessandro  Algardi
            (Alessandıro  Algardi)  (1598-1654),  İspanya’da
            Gregorio Hernandez (Regorio Hernandaz) (1566-
            1636), Fransa’da Pierre Puget (Piyer Püge) (1620-
            1694),  Almanya’da  Andreas  Schlüter  (Andreas
            Şülüta) (1646-1614) gösterilmektedir.
                                                         Görsel 1.70: Alessandro Algardi, 1646-1653, St. Peter Bazilikası, Roma



                                                                                                    43
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50