Page 15 - HALK DANSLARI VE MÜZİKLERİI |
P. 15

1.TEMEL KAVRAMLAR VE TANIMLAR

                                        1.1. Folklor

                                            Folklor “halk bilimi” anlamına gelmektedir. İnceleme alanı halk
                                        kültürüdür. Bir milleti diğer milletlerden ayıran kültürel özellikleri
                                        inceleyen sosyal bir bilim dalıdır. Folklor, toplumların binlerce yıl-
                                        lık birikimlerini araştırır. İnceleyip değerlendirdikten sonra bölgesel
                                                   alt kültürlerden ulusal kültüre ögeler aktarır. Bu yolla
                                                   onları kuvvetlendirir ve insanlık kültürüne katkıda bu-
                                                   lunur. Bir toplumun sosyolojik, psikolojik, tarihî, maddi
                                                   ve manevi değerlerini içeren folklor halkın karakteris-
                                                   tik özelliklerini yansıtır. Halkın öz kimliğinden beslenir
                                                   ve ortak değerlerde birleşip millet olmasını sağlar. Bu
                                                   yönüyle kültürel varlığın en önemli ögelerinden biridir.
                                                   Kültürün tüm parçalarını barındıran zengin bir hazine-
                                                   dir. Halka ait maddi ve manevi bütün kültür belgelerinin
          Görsel 1.1                               koleksiyonudur. Folklorun içinde mitler, destanlar, halk
          Halk Oyunları Ekibi           oyunları (Görsel 1.1), masallar, şakalar, atasözleri, bilmeceler, ninni-
                                        ler, dualar, yeminler, incitmeler, atışmalar, kinayeler, alaylar, dilekler
                                        ve tekerlemeler yer alır.


                                        1.2. Halk, Dans ve Halk Dansları Kavramları

                                            Halk; aynı dili konuşan, benzer yaşama alışkanlıklarını sür-
                                        düren, gelenek ve göreneklerle birbirine bağlı, ortak bir tarihi olan
                                        homojen bir yapıdır. Dans, müzik temposuna uyularak yapılan ve
                                                   estetik değer taşıyan düzenli vücut hareketleridir (Türk
                                                   Dil Kurumu, 2011). İnsanlığın kendini ve deneyimlerini
                                                   ifade etme biçimidir. Sanatın en eski belirtilerinden biri
                                                   olan dans, insanlık tarihi ile paralel başlamıştır. Dans,
                                                   sözlü kültürden de önce insanın toplumsal bağlamda
                                                   kendini ortaya koyduğu ilk olgulardan biridir (Barın,
                                                   1999:1). Kültürün doğuşunda ve şekillenmesinde bü-
                                                   yük rol oynamıştır. Dans, sadece bedensel bir hareket
          Görsel 1.2                               olmayıp; ritim, müzik, tavır, jest ve mimiklerin de kul-
          Toplumsal Eğlence Türü Olarak   lanılmasıyla yapılan öyküsel bir anlatımdır. Duyguları, düşünceleri,
          Aşuk ile Maşuk Gösterisi      özlemleri, istekleri ve yaşantıları çeşitli vücut hareketleriyle anlatan
                                        bireysel veya toplumsal bir etkinliktir. Bu nedenle dans, ritüelleri ve
                                        bunlara bağlı geleneksel yaşam biçimlerini felsefi, sanatsal ve kültü-
                                        rel açıdan temsil eden bir halk bilimi ürünüdür. Gelişen ve birtakım
                                        değişikliklere uğrayan dans; doğum, ölüm, evlilik, savaş, barış, av-
                                        lanma, mahsul kaldırma, dinî törenler gibi toplumsal olgular sonu-
                                        cunda ortaya çıkmıştır. Zamanla dinî ve törensel özelliklerini kaybe-
                                        derek eğlenceye ve toplumdaki yaşantıya uygun çeşitli gösterilere
                                        dönüşmüştür (Görsel 1.2).





       14
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20