Page 16 - THM TEORİ VE UYGULAMASI 11
P. 16

Uzun Hava

                  Uzun hava terimi, halk müziği çalışmalarının başladığı ilk yıllardan itibaren kullanılmış ve çeşitli araş-
              tırmacılar  tarafından  tanımlanmıştır. Yurdun  değişik  yörelerinden  derlenen  düz  hava,  hava  yakma,  ya-
              kım yakma, ozanlama okumak, hava etmek, hava asılmak, yüksek hava, avaz çıkışmak, koşma, koşmak
              (okumak), mani okumak, uzun kayda, kayabaşı, dağ başı, ova havası, engin hava gibi tabirler; uzun hava
              terimi yerine kullanılmıştır. Uzun hava terimini ilk tanıtanlar Seyfettin Asaf ve Sezai Asaf kardeşlerdir. Asaf
              kardeşler uzun havaların Batı müziğindeki “resitatif”e (serbest bir ritim ve tempoyla, konuşur gibi şarkı söy-
              leme tarzı) karşılık geldiğini söylemiştir. “Uzun havalar usul ile çalınmaz.” ifadesini kullanarak en belirgin
              özelliklerini ortaya koymuşlardır.
                  Muzaffer Sarısözen’e göre uzun havanın tanımı şöyledir: “Ölçü ve ritim bakımından serbest olduğu
              hâlde dizisi bilinen ve dizi içindeki seyri belli kalıplara bağlı bulunan ezgilere uzun havalar denir.”
                  Uzun havalar; söz, ezgi, seslendirme amacı, ortamı ve zamanı, söyleyiş tavrı, ağız ve yöresel özellik-
              leri nedeniyle çok çeşitli adlarla anılmaktadır. İlk kurumsal halk müziği derlemelerinin gerçekleştirildiği 1925
              yılından bugüne kadar müzikologlar ve folklorcular tarafından tespit edilmiş olan başlıca uzun havaların
              yerel adları aşağıda genişçe belirtilmiştir.


                   Uzun hava altında verilen örnekler, araştırmacılar tarafından şöyle sıralanmıştır:

                               Seyfettin Asaf ve Sezai Asaf                     Muzaffer Sarısözen
                               Nazoğlu, Âşık Ömer, Gündüz                       Bozlak,  Maya,  Garip,  Kerem,
                               Bey, Kesik Kerem.                                Hoyrat,  Divan,  Kesik,  Yanık
                                                                                Müstezat,  Aydost,  Eğin,  Türk-
                                                                                menî  bir  kısım  “ağıtlar”  ve  bu
                                                                                uzun  havalardan  birisinin  ka-
              Görsel 1.1:  ey ettin
               sa   e  ezai  sa                              Görsel 1. :  uza  er  lıbına uyduğu hâlde, bölge böl-
                                                              arısözen          ge ad değiştiren bazı parçalar.

                               Mahmut Ragıp Gazimihal                           Mehmet Özbek
                               Divan,  Bozlak,  Koşma,  Hoyrat,                 Maya,  Bozlak,  Hoyrat,  Divan,
                               Çukurova,  Türkmenî,  Kürdi,                     Yol  havası,  Gurbet  havası,
                               Divani,  Kayabaşı,  Mani,  Maya,                 Yayla  havası,  Koşma,  Kaya-
                               Âvaz,  Urfa  Ağzı,  Acem  (Azer-                 başı, Çukurova, Garip, Kerem,
                               baycan) ağzı.                                    Kesik  Kerem,  Müstezat,  Ay-
                                                              Görsel 1. :  e  et   dos, Eğin, Türkmenî.
              Görsel 1.3:  a  ut                               zbek             Ağız denen mahallî üslupla ay-
               a ı  Gazi i al                                                   rılan  bazı  uzun  havalar:  Urfa
                                                                ağzı, Eğin ağzı, Harput ağzı, Avşar ağzı, Erzurum
                                                                ağzı, Azeri (Acem) ağzı.
                                                                                Sadi Yaver Ataman
                               Ahmet Adnan Saygun                               Maya,  Hoyrat,  Elezber,  Diva-
                               Bozlak, Türkmenî, Divani, Garip                  ni,  Muhalif,  Müstezat,  Nev-
                               Güzellemesi, Çukurova, Türkis-                   ruzi,  Fuzulî,  Tecnis,  İbrahimi,
                               tani.                                            Bayati, Elagöz, Ruhsati, Çen-
                                                                                beri,  Cevheri,  Beşeri,  Tatyan,
              Görsel 1. :     et                                                Sebahi, Daği, Varsağı, Hicazi,
               dnan  ay un                                                      Hüseyni, Bozlak, Gerali, Mani,
                                                                                Aşıklama,  Ağıt,  Âvaz,  Kaya-
                                                              Görsel 1. :  adi   başı,  Garip,  Çukurova,  Kar-
                                Halil Bediî Yönetken          Ya er  ta an      şılama,  Kerem, Yanık  Kerem,
                                Bozlak, Türkmenî, Ağıt, Maya,                   Kesik Kerem, Güzelleme, Har-
                                Hoyrat,  Divan, Tecnis,  Müste-  bi, Yanık, Ağıtlama, Divani, Semai, Destan, Hıra.
                                zat,  Kayabaşı,  Destan,  İbra-  Ağıtlar: Harput ağzı, Malatya ağzı, Erzincan ağzı,
                                himî,  Kerem,  Garip,  Yüksek   Erzurum  ağzı,  Urfa  ağzı,  Diyarbekir  ağzı,  Eğin
                                hava,  Yanık  hava,  Karacaoğ-  ağzı.
                                lan,  Çukurova,  İlbeyli,  Beydilli
                                uzun havaları, Aşiret-İskân ha-
                                vaları.
              Görsel 1. :  alil  edi
              Yönetken




                                                              15
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21