Page 52 - TÜRK HALK MÜZİĞİ TEORİ VE UYGULAMASI 12
P. 52

2. ÜNİTE













              HAKÎM SÜLEYMAN ATA



              Asıl adı Süleyman olan şair, Harezm’de doğmuştur. Daha sonra ikametgâhından dolayı Bakırgânî
              ünvanını almıştır. Hayatı hakkındaki bilgiler, yazarı bilinmeyen Hakîm Ata Kitabı (Kazan 1846) adlı
              menkıbeye dayanmaktadır. Bu esere göre Ahmed Yesevî’nin dikkatini çeken şey, arkadaşlarıyla
              derse giderken Kur’an-ı Kerim’i boynuna asmak yerine başına takmasıdır. Rivayete göre Ahmed
              Yesevî bir gün müritlerini tekkeye odun getirmek üzere ormana göndermiştir. Havanın yağmurlu

              olması nedeniyle müritlerin getirdiği odunlar yanmamıştır. Yanabilen odunu sadece Hakîm Ata
              taşımış, o da elbiselerini çıkarıp üzerini örtmüştür. Ahmed Yesevî, bu davranışından dolayı genç
              müridine “Hakîm” adını vermiştir. Bu olaydan sonra Hakîm Ata’nın hikmet vermeye başladığı

              rivayet edilir. Bir süre sonra Hakîm Ata, şeyhinden izin alarak devesiyle Türkistan’ın güneyine
              doğru yola çıkar. Bîneva şehrine ulaşan deve daha fazla gitmez ve çığlık atar. Rivayetlere göre
              bundan dolayı o şehre daha sonra “Bakırgan” (Çığlıkçı) adı verilmiştir. Çobanlar Hakîm Ata’yı
              Buğra Han’ın hayvan merası olan bölgeden çıkarmayınca durumu Buğra Han’a bildirdiler. Ancak
              Buğra Han, Hakîm Ata’nın Ahmed Yesevî’nin müridi olduğunu öğrenince tavrını değiştirir. Anber

              isimli kızıyla Hakîm Ata’yı evlendirir ve kendisi de ona mürit olur. Hâkim Ata hayatını burada
              tamamlar. Ahmed Yesevî’nin Türkler arasındaki en ünlü halife olması ve tasavvuf irfanını ondan
              alması sonucu edebiyatta ve sanatta şeyhini takip etmiş ve hayatı boyunca onu taklit etmeye

              çalışmıştır.
                                                                                    TDV İslâm Ansiklopedisi
                                                                  (Metin yazarlar tarafından düzenlenmiştir.)
















                                             Kul Süleyman tövbe etti, tövbe edip doğruya yöneldi


                                             Yakın olmak gerekir hoş sözlerle Allah Allah hû

                                                                                                   Süleyman Hakîm Ata











         50
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57