Page 23 - TİYATRO TARİHİ 9
P. 23

Evrimci Görüş
            Evrimci görüşün savunucuları, tiyatro sanatının bolluk ve bereket tanrısı Dionysos için yapılan ritüellerden
            doğduğunu iddia etmişlerdir. XIX. yüzyılda ortaya konan evrimci görüşe göre ilk insanlar günlerin uzayıp
            kısalması, kış mevsiminin bitmesi, tarım yapılan toprakların canlanması, ürünlerin hasat edilmesi, hayvanların
            üremesi için yapılan ritüeller bolluk ve bereketin sağlanması niyetiyle uygulanmıştır. Bu sebeple ilk insanların
            inanç kalıplarını içinde barındıran mitoslar ve buna bağlı ritüellerle halk bayramları arasında çeşitli bağlantılar
            vardır (Görsel 1.4).





























                                         š   Görsel 1.4: İlk toplumlarda antik bir ritüel

            Evrimci görüşü benimseyenlerin bakış açısına göre tiyatro ile ritüel, özünde aynı temel ögeleri kullanmıştır. Bu
            ögeler arasında müzik, dans, söz, maske, kostüm, oyuncu, seyirci ve ritüel alanı gibi unsurlar yer almaktadır.
            Tiyatro  ile ritüeli birbirinden  ayıran  fark  ise  kültürdür.  Kültürel  geleneklerinin farkında olan  bir  birey,
            gerçekleştirilen bir ritüel eylemi ile tiyatro gösterisinin farkına varabilir.


                                                  =   BİLGİ KUTUSU

               Evrimci görüş, ilk insanları göz ardı etmesi yönüyle ve sadece Batı tiyatrosunun kaynaklarını açıklayıp
               Antik Yunan öncesi uygarlıkları açıklayamadığı için eksik görülmüş ve eleştirilmiştir.



            Daimon Görüşü
            Daimon (daymon) görüşü, evrimci görüşün devamı niteliğindedir. Bu görüşe göre dinsel inanç sistemlerinin
            kökeninde ilk insanların büyü vasıtasıyla doğa olaylarını etki altına alma törenlerinde gerçekleştirilen ritüeller
            yer almaktadır.  Toplumlar değişime uğradıkça ritüellerden mitoslara geçilmiştir. Bu görüşe göre tanrı, ilk
            insanlara göre korkulu ve gizemli bir güçtür. Kişiler bu gücü içinde duymuşlardır. Yaşamın devamı adına bu
            gücün yenilenmesi için döngüsel ritüellerle büyü dansı yapmışlardır.

            Ritüel dansçılarının yaptığı coşkulu hareketlerden oluşan taklit, daimon adı verilen iç gücü uyandırmak ve
            onu özümsemek için yapılmıştır. İç gücü uyandırma dansında doğum, ölüm, evlenme, erginlik gibi insanın bir
            döngüden bir başka döngüye geçiş aşaması simgesel hareketlerle taklit edilmiştir.

            Dionysos ritüellerinin tiyatro sanatına dönüşmesini sağlayan dramatik gösterimler ve dramatik metin yazma
            geleneğinin kaynağında Girit’teki Daimon ritüelleri bulunmaktadır. Doğanın ilkbaharda yeniden canlanması
            için yapılan taklitli danslar ve kurban törenleri tiyatronun kökenlerini oluşturmaktadır.




                                                                                                      21
                                                 TİYATRONUN KÖKENLERİ
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28