Page 78 - TİYATRO TARİHİ 9
P. 78

4.1.1.1.   Romanesk Dönem Tiyatrosu
          Her türlü kovuşturma ve ceza yöntemlerine rağmen halkın tiyatroya ilgisini azaltamayan Katolik Kilisesi,
          Hristiyan ayinlerine ilgiyi arttırmak için tiyatroyu bir araç olarak kullanmıştır. Önceleri ayinlerin içinde canlandı-
          rılan dinsel oyunlar halktan yoğun talep gördükçe ayinlerden bağımsız olarak da sahnelenmeye başlanmıştır.
          Özellikle Hristiyanların Paskalya Yortusu olarak bilinen dinî bayramlarında gerçekleştirilen ayinlere konusu
          İncil’den seçilen kutsal öyküler yerleştirilmiş ve bu öyküler küçük skeçler hâlinde canlandırılmıştır.


                                               =   BİLGİ KUTUSU

             Avrupa’da Orta Çağ sanatının gelişmesinde kilise ve Roma İmparatorluğu’nun büyük payı vardır. Bu
             dönem sanatındaki heykeller, el yazmaları ve mozaikler günümüze kadar ulaşmıştır. Küçük el işleri, emaye
             ve kıymetli metaller kullanılarak yapılan heykeller resim sanatına göre daha değerli bulunmuştur.



          Kilise Oyun Türleri
          İlk tiyatral etkinlikler, insanları ayinlere çekmek ve Hristiyan inancını
          pekiştirmek için kiliselerin içinde gerçekleştirilmiştir. Konusu İncil’den
          seçilen ve kilise içinde oynanan bu oyunlar trope ve tropus olarak
          iki farklı biçimde adlandırılmıştır. İlk trope Hıristiyan inancına göre
          İsa’nın dirilişinin konu edinen Quem Quaeritis [Kuem Kuaritis (Kimi
          Arıyorsunuz)] adlı dinsel oyundur (Görsel 4.3).

          Kısa nitelikte olan bu dinsel oyun, MS X. yüzyılda yeni bir ayin töreni
          türü olarak kilise ayinlerine dâhil edilmiştir. Kilise içinde sergilenen
          ayinsel  dramın  çekirdeğini  oluşturmuştur.  Oyunda  İsa’nın  dirilişinin
          anısını yaşatan Paskalya ayininin dört satırına atıfta bulunulmaktadır.
          Oyun, İsa’nın mezarının başındaki melekler ile üç Meryem (Meryem
          Ana, Mecdelli Meryem ve Lazarus’un kız kardeşi Meryem) arasında
          geçer.
          Romanesk Dönem’de ortaya çıkan dinsel dramatik oyunlardan mass
          ve saatler daha fazla sahnelenmiştir. Bu oyunların içeriği dinî ayinler-
          den oluşmaktadır. Katolik Kilisesi, dinî ayinleri seyirlik hâle getirerek   š   Görsel 4.3: Quem Quaeritis adlı dinsel
          kiliselere daha fazla insanın gelmesini sağlamış ve bu oyunlar yoğun   oyunu gösteren bir tasvir
          ilgi görmüştür.

          Saatler ayinlerinin tiyatro oyunlarının ortaya çıkmasında rolü
          büyüktür. Çünkü bu ayinlerin içinde zorunlu olarak yapılması gereken
          ibadetler  yer almamıştır. Konuları zamanla değişmiştir. Bu nedenle
          oyunları oynamak mass ayinlerinden daha elverişli olmuştur. Böylece
          skeç tarzındaki küçük oyun parçaları seyirci karşısına çıkarılmıştır.

          Dinsel oyunlarda karşılıklı okunan ilahilerde bir çeşit diyalog
          oluşmuştur. Bu oyunlar, MS X. yüzyılın sonunda bütün Avrupa’ya
          yayılmıştır. Paskalya ve Noel’i konu edinen oyunlar yazılmaya
          başlanmıştır.  Bu yüzyılda yazılan metinler sayesinde yavaş yavaş din
          dışı oyunlar da ortaya çıkmaya başlamıştır.

          Sahne
          Oyun yeri, çevreyi tamamlayan küçük dekoratif yapılar ile genişletilmiş
          bir alandan oluşmuştur. Oyunun türü ve oynandığı yer fark etmeksizin
          sahneleme kuralları her yerde aynı biçimde uygulanmıştır. Kilise
          oyunları 1200 yılına kadar kilise, manastır ve katedrallerde düzenlenen
          dinsel törenlerin bir parçası olarak sahnelenmiştir (Görsel 4.4).     š   Görsel 4.4
                                                                             Orta Çağ sahne krokisi



          76
                                                       4. ÜNİTE
   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83