Page 20 - Konu Özetleri AYT Coğrafya
P. 20

YERLEŞME ÖZELLİKLERİ VE ŞEHİRLER


        TÜRKİYE’DE KIRSAL YERLEŞMELER
        Kırsal yerleşme; insanların geçimlerini genellikle tarım, hayvancılık, ormancılık, balıkçılık gibi ekonomik faaliyetlerden
        sağladığı ve nüfus miktarı az olan yerleşme çeşididir. Türkiye’de kırsal yerleşmeler; kasaba, köy ve köyden küçük yerleş-
        meler olarak üçe ayrılır.
        Kasaba: Köy ile şehir arasında geçiş özelliği gösteren yerleşmedir. Genellikle nüfusu 2.000 ile 10.000 arasında değişmek-
        tedir.
        Köy: Köy Kanunu’na göre nüfusu 2.000’den az olan; otlak, yaylak, baltalık, cami ve okul gibi ortak kullanım alanı bulunan
        en küçük idari birime köy denir. Ekonomisi genellikle tarım ve hayvancılığa dayanır.
        Köyden küçük kırsal yerleşmeler: Köyün idari sınırları içerisinde yer alan ve köye bağlı bulunan kırsal yerleşmelerdir. Bu
        yerleşmeler konaklama süresine göre sürekli ve geçici olarak ikiye ayrılır.
        Köyden küçük sürekli yerleşmeler; toprağı işlemeye dayalı tarım faaliyetlerinin ağırlıklı olduğu yerleşmelerdir. Mezra,
        mahalle, çiftlik ve divan bu yerleşmelerindendir.
        Köyden küçük geçici yerleşmeler; genellikle ilkbahar ve yaz aylarında hayvancılık ve tarım faaliyetleri için kullanılan
        yerleşmelerdir. Yayla, ağıl, kom, dam, oba, dalyan ve bağ evi bu yerleşmelerindendir.


        DOKUSUNA GÖRE KIR YERLEŞMELERİ
        Türkiye’de kır yerleşmeleri toplu ve dağınık yerleşme dokusuna sahiptir. Kırsal yerleşme biriminin toplu ve dağınık dokulu
        olmasında daha çok iklim, yeryüzü şekilleri, su kaynakları, ekonomik faaliyet tipi ve güvenlik gibi faktörler etkili olmuştur.


                                                       Dağınık  Kır  Yerleşmeleri:  Arazinin  engebeli,  tarım  alanları-
                                                       nın  küçük  ve  parçalı,  su  kaynaklarının  fazla  olduğu  yerlerde
                                                       meskenlerin arasındaki uzaklığın fazla olduğu yerleşmelerdir.
                                                       Kuzey Anadolu Dağları’nın kuzey yamaçlarında yaygın olarak
                                                       görülmektedir.









                         Dağınık Yerleşme



        Toplu Kır Yerleşmeleri: Su kaynaklarının yetersiz ve enge-
        benin az olduğu yerlerde evlerin birbirine yakın olduğu toplu
        dokulu yerleşmelerdir. Türkiye’de denizden uzak iç kesimler-
        de daha yaygındır











                                                                           Toplu Yerleşme











  20      MEBİ KONU ÖZETLERİ                                                             COĞRAFYA - AYT
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25