Page 19 - OKÇULUK

OKÇULUĞUN TARİHÎ GELİŞİMİ

Görsel 1.10 At üzerine geriye doğru ok atan Türk okçusu

savaşa devam ederlerdi (Görsel 1.10). Böylece geri çekilen
askerlerin peşinden gelen düşman, ordunun sağ ve sol kısmı
tarafından pusu kurulan yere çekilir, çember içine alınarak
imha edilirdi. Zafer kazanmada bu kadar önem arz eden ok-
çuluğun eğitimine de, pek tabii, çok küçük yaşlarda başlamak
gerekirdi.

Türklerin İslamiyet’ten önceki inanışlarına bakıldığında, ok
ve yayın çok önemli semboller olarak şamanların omuzların-
OK-UK
da taşındığı görülür. Oğuzların dilinden türeyen, Üçoklar ve
Bozoklar ifadeleri –hatta Oğuz kelimesinin de kökü itibariyle
“Og-uz/Ok-uz” (oklar) şeklinde “ok” kelimesinden türetildiği
gerçeği- Türklerin ok ile nasıl sıkı bir bağ kurduklarının en be-
lirgin göstergesi sayılır. Yine birçok destanımızda, ok ve yay ile
ilgili çok önemli bilgilere rastlanmaktadır.

İslamiyet’in kabulü ile birlikte okçuluğun mana ve değeri bir
kat daha artmıştır. Çünkü ok ve okçuluk ile ilgili hadis kay-
nakları bize, Peygamber Efendimiz'in, bu konu hakkında kırka
yakın hadisi şerifi olduğunu gösterir.

Görsel 1.11 Göktürk alfabesinin bir
bölümü

17