Page 298 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 298

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 12          147

             6.ÜNİTE> Deneme     Kazanım A.4.2. Metnin türünün ortaya çıkışı ve tarihsel dönemle ilişkisini belirler.
             Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becersi  Alan Becerileri: Okuma Becerisi

             Etkinlik İsmi                           Denemek                                         25 dk.
             Amacı      Metin türlerinin ortaya çıkmasında sözlü ve yazılı kültürün, toplumsal değişimlerin ve etkileşimlerin, yaza-            Bireysel
                        rın tercihlerinin etkisini ifade edebilme.

              Yönerge  Aşağıdaki metni okuyup soruları metne göre cevaplandırınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)


                                                     İnsan Hali
              Benim işim gücüm kendimi incelemek: Yapacak başka işim yok zaten. Bakıyorum da öyle çürük taraf-
              larım var ki söylemeye zor varıyor dilim. Sağlam oturaklı neyim var? Her an sendeleyip düşebilirim.
              Gözlerim bir şöyle görüyor, bir böyle. Açken başka adamım sanki, yemekten sonra başka. Keyfim
              yerindeyse, hava da güzelse kötü kişi değilim: Ama bir nasır canımı yakmayagörsün, asık suratlı, aksi,
              yanına yaklaşılmaz bir adam olurum. Aynı atın yürüyüşü bir rahat gelir bana, bir rahatsız; aynı yolu bir
              uzun bulurum, bir kısa; aynı biçim bir hoşuma gider, bir zıddıma. Bir gün her işe yatkınım, bir başka
              gün hiçbir şey gelmez elimden. Bugün sevindiğim şeye yarın üzülebilirim. İçimde durmadan değişen,
              ele avuca sığmayan bir sürü duygu. Kara kara düşünceler, derken bir öfke; ağlamaklı bir haldeyken,
              birdenbire taşkın bir sevinç. Kitapları karıştırırken bakarım, dün içinde türlü güzellikler bulduğum,
              okudukça coştuğum bir yer bugün bir şey demez olmuş bana: Eviririm, çeviririm, orasını burasını
              okurum, nafile: O sayfalar boşalmış, yabancılaşmıştır artık benim için.
              Kendi yazılarımda bile her zaman, ilk duyduğum düşündüğüm şeyleri bulamam. Burada ne demek
              istemişim acaba derim; değiştiririm çok defa ve kaybettiğim ilk anlamın yerine ondan değersiz bir
              yenisini koyduğum olur. Aynı yolda bir gider bir gelirim: düşüncem her zaman ileri götürmüyor beni;
              bir o yana, bir bu yana yalpalıyor, gelişigüzel:
                            ...........Velut minuta magno
                            Deprensa navis in mari vesaniente vento.
                            ...........Hafif bir tekne gibi
                            Azgın fırtınanın denizde bastırdığı

                                                  Catullus
              Çok defa başıma gelmiştir: Oyun olsun diye kendi düşüncemin tam tersini savunayım derken kafam o
              tarafa öylesine kendini vermiş, bağlanmıştır ki, kendi düşüncemi yersiz bulmaya başlayıp bırakmışım-
              dır. Eğildiğim yere sürükleniveriyorum: Ağırlığım beni ondan yana düşürüyormuş gibi.

              Kendi içine bakan herkes de bunları söyleyebilir, aşağı yukarı.
              (…)
                                                                                    Montaigne, Denemeler


             1.  Yüzyıllar önce yazılmış yukarıdaki metinde bahsedilenlerin hâlâ geçerli olması türün hangi özelliği
                 ile ilgilidir? Düşüncelerinizi yazınız.
















                                                                                                   297
   293   294   295   296   297   298   299   300   301   302   303