Page 262 - Türk Dili ve Edebiyatı - 9 | Beceri Temelli
P. 262

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                          TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 9        134





              6.ÜNİTE > Tiyatro    Kazanım A.3.8.  Metnin dil, üslup ve anlatım/sunum özelliklerini belirler.
             Alan Becerileri: Okuma Becerisi  Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
             Etkinlik İsmi                      SÖZ VARLIĞI VE ÜSLUP                             20 dk.
             Amacı      Söz varlığının metnin üslubu ile ilişkisini belirleyerek söz varlığında meydana gelen değişimlerle ilgili çıkarım-  Bireysel
                        da bulunabilmek.
             Yönerge  “Bir Adam Yaratmak” adlı metni okuyunuz ve aşağıdaki soruları bu metne göre cevaplayınız.


                                              BİR ADAM YARATMAK
               (…)

               HUSREV: (Kendisine gelmeye çalışarak) Ben hiçbir okuyucu tasavvur edemem ki başkasının bu türlü
               mahremiyetine tecessüs duyacak kadar ruh iffetinden sıyrılmış olsun. İftira etmeyin müşterilerinize!
               ŞEREF: Okuyucu budur.

               HUSREV: Hayır, okuyucu bu değildir. Siz busunuz. Bir kere okuyucuyu tanımıyorsunuz. Yüzünü,
               biçimini, isteklerini bilmiyorsunuz. Onun seciyesi üstündeki kıyasları, kendinizde arıyor ve buluyor-
               sunuz.

               ŞEREF: Farz edelim ki böyle.

               HUSREV: Böyle olunca mesuliyeti üzerine alacak kadar benlik ve haysiyet sahibi olmanız lazım.

               ŞEREF: (İrkilerek) Husrev Bey, çok ileriye gidiyorsunuz. Sizi mazur görüyorum. Çünkü…
               HUSREV: Çünkü?

               ŞEREF: Hastasınız.

               HUSREV: Güzel, belki hastayım. Yalnız şu anda beni hasta bilmeyin! Bu sözlerimde hazmedilemeye-
               cek bir şey buluyorsanız onları sıhhatli bir adamdan, sıhhatli bir dakikasında çıkmış farz edin!

               ŞEREF: Husrev Bey, rica ederim.

               HUSREV: Evet, öyle farz edin! Mukabelenizi çok merak ediyorum. Hiç olmazsa mukabelenizde biraz
               şeref görmeye muhtacım.

               ŞEREF: (Bir adım geri çekilir. Mendiliyle terini siliyormuş gibi alnını uğuşturur.) Hareketinize şimdi
               mukabele etmeyeceğim. Her şeyden evvel gösterin bana, suç bu hareketin neresinde?

               HUSREV: (Nefret dolu gözlerle Şeref’i uzun uzadıya tartar.) Bir adam ki içinin cehenneminde yanıyor,
               herkesin malik olduğu en basit müdafaa silahlarını, maskelerini kaybetmiştir. Bu adamı şunun bunun
               keyfini gıcıklamak için teşhir etmekte suç yok mu?

               ŞEREF: Niçin olsun? Demek ki herkes  bu adamla alakadar!
               HUSREV: Herkesin bu adamla alakası onda yalnız kendisine ait bir taraf, manevi bir fert, hak ve mül-
               kiyeti bırakmaz demek?
               ŞEREF: Cemiyetin malı olan insanlar, şüphesiz ki biraz şahıs mülkiyetinden feda ederler.

               HUSREV: Bu fedakârlık belki herkesle müşterek, dış çizgilere aittir. Onların ferdiyetlerindeki en mah-
               rem maktâları herkese göstermekten sizi alıkoyan hiçbir duygunuz yok mu?

               ŞEREF: Yok!



                                                                                                   261
   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267