Page 49 - Biyoloji 12 | 3.Ünite
P. 49

Tozlaşma

            Çiçekli bitkilerde polenlerin çoğunun dişicik tepesine ulaşması canlı ya
            da cansız tozlaştırıcılar aracılığıyla gerçekleşir. Çiçekte bulunan erkek
            organın başçığındaki polen gelişimi tamamlandıktan sonra polen kese-
            si patlar. Patlamayla açığa çıkan polenlerin rüzgâr, su, böcek, yarasa,
            kuş gibi etkenlerle dişi organın tepeciğine taşınmasına tozlaşma denir
            (Görsel 3.84 a, b, c). İnsan eliyle yapılan tozlaşma ise suni tozlaş-
            ma olarak adlandırılır. Rüzgârla tozlaşan bitkilerde çok sayıda polen
                                                                                                      a
            üretilir. Bu bitkilerin çiçekleri genellikle gösterişsiz ve küçük yapıdadır.
            Polen sayısının çok olması, rastgele tozlaşmayı kolaylaştırır. Örneğin
            buğday, ceviz, çam, kavak, söğüt, meşe ve çimlerde rüzgârla tozlaşma
            görülür. Suyla tozlaşan bitkilerin polenlerinde hava boşlukları bulunur.
            Bu boşluklar sayesinde polenler suya batmadan daha kolay taşınır.

            Çiçekli bitkilerin büyük bir kısmında tozlaşma; böcek, kuş ve yarasa
            gibi diğer tozlaştırıcı hayvanlarla gerçekleşir. Bu bitkilerin çiçekleri; sal-
            gıladıkları değişik kokularla, ürettikleri bal özü gibi maddelerle, parlak
            ve güzel renkleriyle, tozlaştırıcı hayvanları kendine çeker. Örneğin bal
                                                                                                      b
            arıları  beslenmek  için  polen  ve  bal  özüne  gereksinim  duyar,  bitkiler
            ise polenlerini yaymak için bir dölleyiciye ihtiyaç duyar. Bal arıları ile
            tozlaşan bitkiler, hoş ve tatlı kokular salarak arıları kendilerine çeker.
            Güve ve yarasalarla tozlaşan çiçekler, çoğunlukla beyaz ya da sarı
            renkli ve hoş kokuludur. Güveler ve yarasalar, gece aktif olduğu için bu
            çiçekler de gece açar. Bitkilerde tozlaşmayı kolaylaştırıcı bu özellikler
            tozlaşmayı artırmak için geliştirilmiş adaptasyonlardır. Bitkilerde toz-
            laşma iki şekilde gerçekleşir. Bir çiçekte bulunan polenin aynı çiçeğin
            dişi organının tepeciğine  ulaşması ile gerçekleşen  tozlaşmaya ken-
            di kendine tozlaşma denir (Görsel 3.85). Bitkide bu şekilde tozlaş-
            ma oluşabilmesi için erkek ve dişi gametlerin üretiminin aynı zamana                      c
            rastlaması gerekir. Bu tür bitkilerin çoğunda kendi kendini döllemeyi
                                                                            Görsel 3.84: Çiçeklerin tozlaşmasını sağ-
            önleyen çeşitli uyumlar gelişmiştir. Örneğin bu bitkilerde dişi ve erkek
                                                                              layan faktörler a) kuş, b) rüzgâr, c) arı
            üreme hücreleri farklı zamanlarda oluşturulur. Bu durum farklı ebevey-
            nlerden gelen üreme hücrelerinin birleşmesini sağlar ve daha fazla ge-
            netik çeşitlilik ortaya çıkar. Bir çiçeğin dişi organının tepeciğine kendi
            türünden başka bir bitkiye ait polenlerin gelmesiyle gerçekleşen toz-
            laşmaya çapraz tozlaşma denir (Görsel 3.86). Çapraz tozlaşma, aynı
            türün farklı bireyleri arasında gerçekleştiği için genetik çeşitlilik artar.
            Genetik çeşitliliğin artması, değişen ortam koşullarına daha dayanıklı
            bireylerin oluşmasını sağlar.
















                 Görsel 3.85: Kendi kendine tozlaşma              Görsel 3.86: Çapraz tozlaşma


                                                                                                   BİTKİ   177
                                                                                              BİYOLOJİSİ
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54