Page 47 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 | Kavram Öğretimi Kitabı
P. 47

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü
                                                                                      Kavram Öğretimi 22
            Öğretim Programları ve Ders Kitapları Daire Başkanlığı         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 11
            3. ÜNİTE     : ŞİİR > Saf Şiir Anlayışı > Saf (Öz) Şiir
            Kavram       : Saf (Öz) Şiir
            Genel Beceriler  : Eleştirel Düşünme Becerisi, Bilgi Okuryazarlığı Becerisi
            Alan Becerileri  : Okuma Becerisi, Yazma Becerisi

             Çalışmanın Adı                           KATKISIZ ŞİİR                                 20 dk.
             Çalışmanın Amacı  Saf (öz) şiir anlayışının genel özelliklerini tanıyıp metin üzerinde bunları tespit edebilme.

            Yönerge: Aşağıdaki bilgilerden yararlanarak soruları cevaplayınız.
                                                SAF ŞİİR ANLAYIŞI

                               • Estetik şiir                          • İmgeli anlatım


                               • Söz sanatları                         • Sanat için sanat


                               • Biçim kusursuzluğu                    • Soylu şiir


                               • İdeolojiden uzak şiir                 • Alegori ve mecaz
                                                 Görsel: Yahya Kemal, Ahmet Haşim

            1.  Saf altın ifadesinden ne anlıyorsunuz? Bu özellik şiir için kullanıldığında nasıl bir şiir anlayışının
                ortaya çıkması beklenir?







            2.  Aşağıdaki şiirleri biçim ve içerik özellikleri bakımından inceleyiniz. Şiirlerden hangileri saf (öz) şiir
                anlayışıyla yazılmıştır? Gerekçeleriyle açıklayınız.

             I. Metin                                       II. Metin
             Düşman yine öz yurduna el attı,                Anneye karşı gelmeyelim,
             Mezarından Ata’n kılıç uzattı,                 Nergis çiçeği gibi,
             Yürü diyor, hakkı zulüm kanattı,               Ne güzel kokarlar,
             Attilâ’nın oğlusun sen unutma!                               Ellerinde çiçek çok güzel durur.

             III. Metin                                     IV. Metin

             Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde        Kalbim yine üzgün, seni andım da derinden,
             Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!   Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden.
             Dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde,         Yorgun ve kırılmış gibi en ince yerinden,
             Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!       Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden.


             V. Metin                                      VI. Metin
             Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,       Bütün dünyâya küskündüm, dün akşam pek
             Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak      bunalmıştım;
             Ve bir zamân bakacaksın semâya ağlıyarak…     Nihâyet, bir zaman kırlarda gezmiş, köyde
                                                           kalmıştım.
             Sular sarardı… yüzün perde perde solmakta,
             Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta…       Şehirden kaçmak isterken sular zâten kararmıştı;
                                                           Pek ıssız bir karanlık sonradan vâdîyi sarmıştı.
                                                                          (Metinler, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

                                                                                                    45
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52