Page 9 - Tarih 10 - Ünite 3
P. 9

DEVLETLEŞME SÜRECİNDE
                                                                                 SAVAŞÇILAR VE ASKERLER


                                                      DİRLİKLER
                         Yaptıkları hizmet karşılığında devlet görevlilerine ve savaşlarda yararlılık
                            gösteren askerlere tahsis edilen gelir kaynaklarına dirlik adı verilir.



                          HAS                        ZEAMET                             TIMAR
                 Yıllık  geliri  100 000       Yıllık geliri 20 000 ile      Yıllık geliri 20 000 akçeye ka-
                 akçeden  fazla  olan          100 000 akçe arasında         dar olan dirliklerdir. Savaşlar-
                 dirliklerdir. Padişah ve      olan dirliklerdir. Zea-       da yararlılık gösteren asker-
                 üst derecede görev alan       metler genellikle orta        lere verilirdi. Tımar sahibine
                 devlet adamlarına ve-         dereceli subaşı, kadı         Tımarlı Sipahi denirdi. Gelirin
                 rilmektedir. Has sahip-       gibi devlet memurla-          ilk 3 000 akçesine kılıç denir ve
                 leri, dirliğinin her 5 000    rına verilirdi. Zeamet        kılıç hakkı Tımarlı Sipahi’ye ait-
                 akçesi için sefere bir        sahipleri dirliğinin her      tir. Bunun dışındaki her 3 000
                 cebelü (atlı asker) gön-      5 000 akçesi için sefere      akçesi için Tımarlı Sipahi bir
                 dermekle mükelleftir.         bir cebelü gönderirdi.        cebelü yetiştirmek zorundadır.

               Osmanlı Devleti’nin tarım gelirlerinin büyük bir kısmı tımar sis-
               temi içerisinde değerlendirilmiştir. Buna göre devlet, ziraattan
               alacağı vergiyi doğrudan asker olan tımar sahiplerine bırakmıştır.
               Tımarlı Sipahi, toprak üzerinde yaşayan reayadan, devletin belir-
               lediği vergiyi toplama yetkisine sahiptir. Ancak toprağın mülkiyeti
               devlete aittir. Bu sistemde, Osmanlı Devleti vergi toplamak için
               masraf yapmamış, bu görevi Tımarlı Sipahi’ye vermiştir. Bununla
               birlikte Tımarlı Sipahiler, padişahın taşradaki temsilcileri olarak
               idari yöneticilik görevi de yapmıştır.


                 Tahrir

                 Osmanlı Devleti’nde, tımar sisteminin uygu-
                 landığı eyaletlerde yapılan sayımlara “tahrir”
                 adı verilir. Tahrir yapmanın esas amacı, eya-
                 letlerdeki nüfus ve gelir kaynaklarını tespit
                 etmek ve bunları devlet görevlilerine, şa-
                 hıslara ve vakıflara hizmetleri karşılığında;
                 maaş, mülk ve gelir olarak dağıtmaktır. Gelir-
                 lerin bu yolla dağıtımı Osmanlılara, merkezî
                 hazineden ödeme yapmaksızın ordu bes-
                 lemesini, topluma her türlü sosyal hizmet
                 götürmesini kolaylaştırmıştır. XV. yüzyılın ilk
                 dönemlerinde başlayan tahrirler, 20 ile 30
                 yıllık aralarla XVII. yüzyılın başlarına kadar
                 devam etmiştir. Bir bölgenin fethi, yeni bir
                 padişahın tahta geçmesi veya savaş, afet gibi
                                                                                                  Görsel 3.8
                 gelir toplama ve dağıtımında meydana gelen değişiklikler,                  Tahrir kayıt örneği
                 yeni bir tahririn yapılmasını gerektiren sebeplerdendir. Tahrir
                 işlemi yapıldıktan sonra iki ayrı deftere (Görsel 3.8) kayıt
                 yapılmıştır (Acun, 2002, s.899-908’den düzenlenmiştir).            YORUMLAYALIM

                Tahrir işleminin devlete sağladığı faydalar neler olabilir?


                                                                                                          81
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14