Page 26 - Tarih-10 | 5.Ünite

5. ÜNİTE

Görsel 5.30
Mohaç Savaşı (Temsilî) Mohaç Savaşı’ndan (Görsel 5.30) sonra Osmanlı ordusu Budin’e
yürüyerek 10 Eylül 1526’da şehre girdi. Budin’i doğrudan doğruya
Osmanlı idaresine bağlamayan Kanuni, Osmanlı hâkimiyetini kabul
eden Zapolya’yı Macar kralı olarak tanıdı. Macar Krallığı gibi Orta
Avrupa’nın güçlü bir devletinin, kısa sürede bozguna uğratılması
Avrupa’da korku yarattı. Bu nedenle Avrupa orduları uzun bir süre
Osmanlı ordusu ile meydan savaşına girmeyi göze alamadı. Çünkü
Avrupa orduları iaşe ve lojistik kaynakları ile hareket kabiliyeti
bakımından Osmanlı ordusu ile boy ölçüşebilecek durumda değildi.
I. Viyana Kuşatması (1529)

Kanuni’nin İstanbul’a dönmesinden sonra Alman taraftarı bazı
asilzadeler Macar Krallığı için Zapolya’ya karşı, Şarlken’in kardeşi
olan Arşidük Ferdinand’ı destekledi. Akrabalık bağlarına dayanarak
Macar tahtında hak iddia eden Ferdinand ise 1527’de Zapolya’yı
Budin’den çıkardı. Bunun üzerine Zapolya, Osmanlılardan yardım
talebinde bulundu.
Macar tahtını ve topraklarını korumak isteyen Osmanlı Devleti,
1529’da Budin’i kurtarmak için sefere çıktı. Budin önlerine gelen
Kanuni, şehri teslim alarak Macar tahtını yeniden Jan Zapolya’ya
verdi. Kanuni, Budin’deki himayesini kuvvetlendirmek için Viyana’ya
doğru ilerledi. İyi tahkim edilmiş olarak Viyana önlerine gelen Os-
manlılar, 27 Eylül 1529’da şehri muhasaraya başladı (Görsel 5.31).
Kışın yaklaştığı bu mevsimde kuşatma alışıldık bir savaş yöntemi
değildi ayrıca muhasara için büyük toplar da getirilmemişti.

Osmanlı Ordusu Viyana’da
Viyana Seferi’nde şehir tepelerine kurulan bezemeli gül renkli
otağ ve çadırlar Viyanalıların akıl erdiremediği bir görüntüydü.
Görsel 5.31
I. Viyana Kuşatması Çalınan kösler ise gerginlik ve korkunun etkisini artırıyordu.
(Minyatür) Hieronimo Sempere (Hayıronimo Sempır) eserinde Osmanlı
ordusu için:

Müzik, haykırışlar, çığlıklar, velvele
Yolda çığlık çığlığa nasıl da heyecanlılar
Yeri, göğü ve elementleri yok eden
Çıldırmış aslanlara benziyorlar.
ÖRNEK METİN
demiştir (Kumrular, 2005, s.123'ten düzenlenmiştir).

144