Page 24 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 | 7.Ünite

7. Ünite

Kalbinize karşılık hep yolunuza serer.
Sizi hâkim kılıyor kendine, milletine.

Bu galip midir lâyık görülen bunca kine?
Şimdiden Yunanlara asîl bir öfkesi var,
Oğlunuzu korumak ister o, sizin kadar:

Onların gazabından tek o korunsun diye,
Çekinmiyor, atıyor kendini tehlikeye.

Her şey hazır mabette; siz de söz vermiştiniz.
ANDROMAK

Evet, bulunacağım. Oğlumu görelim biz.
SEFİZ

Madam, aceleniz ne? Bundan böyle mademki,
Yasak etmiyecekler size onu görmeği.
Şefkatinizi bol bol ona vereceksiniz.

Sayılı olmıyacak artık öpüşleriniz.

Bir çocuğu gelişir görmek ne büyük zevktir,
Değil efendisine yetişmek için esir,
Onunla bunca kıral yeniden doğsun diye.

ANDROMAK
Sefiz, gidelim onu son bir defa görmeğe.

SEFİZ
Ne diyorsunuz? Tanrım...

ANDROMAK
Sevgili Sefiz’im, ben

Asla gizli tutamam duygularımı senden,
Bağlılığını gördüm felâketimde senin,
Fakat zannederim ki, sen de beni bilirsin.

Nasıl düşünebildin ki, vefasız Andromak,
Benliğinde yaşıyan eşini unutacak!?

Kemiğini sızlatıp, sayısız ölülerin
Huzurunu bozacak, kendi huzuru için!

Küllerine adanan sadakat yoksa bu mu?
Kurtarmak gerekmişti ölümden çocuğumu,

Onu koruyacaktı, benimle evlenirse;
Bu yeter. Bu konuda güvenirim Pirüs’e.

Pirüs kimdir bilirim. Haşin, samimi fakat.

220