Page 7 - Farklılaştırılmış Öğretim ve Müdahale Stratejileri
P. 7

FARKLILAŞTIRILMIŞ ÖĞRETIM VE MÜDAHALE STRATEJILERI






           FARKLILAŞTIRMA


                                              Farklılaştırma Nedir?

           Gelişen  ihtiyaçlar  ve  güncel  gelişmeler,  eğitim  alanında  yeni  yaklaşımların  öne  çıkmasına  yol  açmıştır.
           Geleneksel eğitim anlayışı, özellikle gelişmiş toplumlarda yerini kapsayıcı ve farklılaştırılmış öğretim gibi
           güncel yaklaşımlara bırakmaya başlamıştır. Farklılaştırılmış öğretim veya öğrenme, çeşitli yeteneklere, ilgi
           alanlarına ve hazırbulunuşluk düzeylerine sahip öğrenciler için özel olarak tasarlanmış bir öğretim yaklaşı-
           mıdır. Geleneksel yöntemlerde, öğretim genellikle ortalamaya yönelik olarak tasarlanıp sunulurken farklı-
           laştırmada tüm öğrencileri kapsayan bir içerik, süreç ve ürün odağı bulunmaktadır.

           Farklılaştırılmış öğretim, kapsayıcı eğitim yaklaşımının bir parçası olarak öğrencilerin farklılıklarını kabul
           eder ve öğretimsel düzenlemeleri buna göre yapar. Öğretmenler, öğrencilerin farklı ihtiyaçlarını karşıla-
           mak için çaba göstermeli ve her bir öğrencinin güçlü yönlerini ve benzersizliğini anlamalıdır. Araştırmalar,
           öğrencilerin farklı öğrenme stillerine, tercihlere ve ihtiyaçlara sahip olduğunu göstermektedir. Bu nedenle,
           “tek beden herkese uymaz” benzetmesi farklılaştırmanın temel sloganı hâline gelmiştir (Gregory & Chap-
           man, 2012).
           Farklılaştırılmış öğretim, her öğrencinin özgün ihtiyaçlarını karşılamak için öğretmenin benimsediği bir fel-
           sefedir. Bu yaklaşım, çeşitli seçenekler sunarak hedeflenen standartlara ulaşmayı destekler ve öğrencileri
           bulundukları seviyede karşılar. Ayrıca, farklı yeteneklere, ilgilere ve ihtiyaçlara sahip öğrencilerin çok sevi-
           yeli ve çok yönlü müfredat ve öğretim yaklaşımlarıyla başarılı olabileceğini savunur (Kronberg vd., 1997).
           Farklılaştırılmış sınıfların temel özellikleri şöyledir (Tomlinson, 2001):

             œ   Öğrenci farklılıkları, planlamanın temeli olarak görülür.
             œ   Değerlendirme süreklidir ve tanısaldır. Amaç, öğretimin öğrencilerin gereksinimlerine nasıl daha iyi
                 yanıt vereceğini anlamaktır.
             œ   Farklı zekâ türlerine odaklanılır.

             œ   Mükemmellik, geniş bir ölçekte bireyin başlangıç noktasından geldiği konuma göre tanımlanır.
             œ   Öğrenciler, genellikle ilgi alanlarına göre tercihler yapmaya yönlendirilir.
             œ   Farklı öğrenme profilleri için birçok seçenek vardır.
             œ   Tek tip ders anlatma düzeniyle sınırlı kalınmaz.
             œ   Öğretimi öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeyleri, ilgi alanları ve öğrenme profilleri şekillendirir.
             œ   Temel kavrayışları ve ilkeleri anlamada ana becerilerin kullanılması, öğrenmenin merkezinde yer
                 alır.
             œ   Genellikle çok seçenekli ev ödevlerine başvurulur.
             œ   Zaman, öğrencilerin gereksinimlerine göre esnek bir biçimde kullanılır.
             œ   Çok sayıda malzeme hazırda bulunur.
             œ   Her zaman fikirler ve olaylarla ilgili çok sayıda bakış açısı aranır.
             œ   Ögretmen, öğrencilerinin kendi kendilerine öğrenme becerilerini geliştirmeyi amaçlar.
             œ   Öğrenciler, arkadaşlarının ve öğretmenin sorunları çözmesine yardımcı olur.
             œ   Öğrenciler hem sınıf hedeflerini hem de bireysel hedefleri belirlemede öğretmene yardımcı olur.
             œ   Öğrencilerin değerlendirilmesinde çok sayıda yöntemden yararlanılır.





                                                                                                          7
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12