Page 44 - GENEL SANAT TARİHİ 9
P. 44

GENEL SANAT TARİHİ

          Çatalhöyük’te yaşayan insanlar; erkek mezarlarına çakmak taşından yapılmış kamalar, ok, mızrak
          uçları, mermer topuz başları, obsidiyen taşı bıçaklar, orak, kazıyıcılar, kemik toka ve çengeller ile
          kilden damga mühürler; kadın mezarlarına ise boya paletleri, doğal camdan aynalar, kemik iğneler,
          yeşil taştan minik gerdanlıklar, pişmiş toprak, bakır ve çeşitli taşlardan boncuklar bırakmışlardır
          (Görsel 2.31 ve 2.32).























           Görsel 2.31: Çakmak taşı aletler, Anadolu Medeniyetleri Müzesi, Ankara  Görsel 2.32: Süs eşyaları, Anadolu Medeniyetleri Müzesi, Ankara

          BİLGİNİZ OLSUN       Obsidiyen:  Volkanik  patlamalar  sonucu  yeryüzüne  çıkan  lavların  hızlıca
                               soğuması ile oluşan bir cam türü.

                               Çakmak  taşı:  Silisyum  dioksin  çökelmesi  ile  oluşan,  çok  sert  ve  düzgün
                               yüzeyler  hâlinde  kırılması  nedeniyle  çeşitli  aletlerin  yapımında  kullanılan
                               bir taş türü. Demir veya çeliğe sürtüldüğünde kıvılcım çıkarttığı için bu taşa
                               çakmak taşı adı verilmiştir.

          C) Çayönü
          Çayönü yerleşimi, Diyarbakır sınırları içinde, Ergani ilçesinin 7 km kadar
          güneybatısında  bulunan  bir  yerleşme  yeridir.  Bölgede  yerleşimin
          MÖ 10.200 yıllarında başladığı ve MÖ 4.200’lü yıllara kadar devam ettiği
          düşünülmektedir. Çayönü, Anadolu’da çanak çömleksiz Neolitik Dönem’e
          ait  bir  köyün  en  kapsamlı  görüntülerinden  birini  yansıtmaktadır.  Köy
          hayatının en eski örneklerinden olan Çayönü yerleşmesinin önemi; yabani
          buğday,  mercimekgiller  gibi  bitkilerin  yetiştirilmesi,  koyun  ve  keçinin
          evcilleştirilmesinden kaynaklanmaktadır (Görsel 2.33).
          Kazılarda MÖ 8.500 yıllarından kalma buğday ve baklagillere rastlanmıştır.
          Diğer  taraftan    Çayönü,  avcı  toplayıcı  yaşam  sürerken  henüz  tarımın
          yapılmadığı, hayvanın tam anlamıyla evcilleştirilmediği dönemde köyden
          kente geçiş aşamasını yaşayan yerlerden biri olarak karşımıza çıkmaktadır.
          Bu geçiş sürecinde mimari yapılaşma, kentleşmenin önemli bir unsuru
          olarak  karşımıza  çıkmaktadır.  Gerek  mimari  planlar  gerekse  yerleşim
          düzenleri,  iç  dizaynlar,  kullanım  amaçları  ve  özellikle  tapınaklardaki
          süslemeler;  dönemin  şartlarına  göre  ileri  düzeydedir.  Bu  bağlamda
          Çayönü yerleşkesi hem çanak çömleksiz dönem hem de çanak çömlekli
          dönem  olmak  üzere  neolitik  açıdan  araştırmacılara  önemli  katkılar
          sağlamıştır.  Çayönü‘nde  çok  sayıda  küçük  alet  ve  eser  bulunmuştur.
          Sıklıkla av hayvanlarının kemiklerinden iğneler, saplar, oraklar çengeller,   Görsel 2.33: Çayönü insanları
                                                                               Anadolu’nun ilk çiftçileridir
          boncuk, halka, düğme ve basit kaplar ortaya çıkarılmıştır.           (Temsilî).
          42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49