Page 178 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 11
P. 178
SERAMİK
Şamotlu Kil
Şamot, içine daha önceden pişmiş kırmızı çamur tanecikleri konmak sureti ile güçlendirilmiş seramik çamu-
rudur. Bu tip çamurlar, pürüzlü bir yapıya sahiptir. Bu da ince işlerde, detaylarda, bu çamurun kullanımını sınırla-
maktadır. Tornada kullanımı zordur. Ancak içindeki tanecikler, kile güçlü bir yapı kazandırdıkları için yük taşıyan
formlarda, büyük heykellerde şamotlu çamuru kullanmak avantajlıdır. Çamur içindeki fark edilmeyen hava kabar-
cıkları, dışarıya çıkabilecek pek çok yol bulabileceğinden şamotlu çamurla yapılan işlerin patlama riski azalmak-
tadır. Bu da daha kalın bir et kalınlığının (yaklaşık 1,5 cm altı) oluşumuna izin verir. Bu tip kilin bir diğer avantajı,
yapışmasının daha kolay olmasıdır. İçindeki parçacıklar, yapışma yüzeyini artırır. Şamotlu kilin bisküvi pişirimi
900-1100°C de yapılır. Bir kilin şamot olarak adlandırılabilmesi için bağlayıcı özelliğini kaybedinceye kadar pişmiş
olması gerekir. Şamot, çamurun ateşte pişme dayanıklılığını arttırır. Çamurda küçülmeleri ve bağlayıcı özellikleri
azaltır. Şamotun tane büyüklüğü ve katkı oranı, çamurun türüne ve yapılan parçanın büyüklüğüne göre değişir
(Görsel 4.44, 4.45).
Görsel 4.44: Melis Kolyozyan, 2017, İstanbul
Görsel 4.45: Kuşlar serisi, Aziz Özdemir, şamotlu kil
175
