Page 132 - TÜRK VE BATI MÜZİĞİ TARİHİ 12
P. 132

10. ÜNİTE



                    B. Dinî Türk Halk Müziği
                 Türk halk müziğinin dinî içerikli türüne dinî Türk halk müziği denir. Dinî halk müziği, geleneksel sanat mü-
               ziğinin etkisinde geliştiği için bu türdeki eserlerde genellikle geniş ses aralıkları kullanılmış ve makam özellikleri
               gözetilmiştir. Günümüzde de varlığını sürdüren en yaygın dinî Türk halk müziği biçimleri tekke müziği (Alevi ve
               Bektaşi müzikleri) biçimleridir (Tablo 21).

                    Tablo 21: Dinî Türk Halk Müziği Biçimleri

                   Tekke Müziği     İlahi, savt, nefes, gülbang, semah


                 Tekke müziği biçimlerinden bazıları şunlardır:
                 İlahi: Allah’ı övüp ona dua etmek için yazılan şiirlerin yalın ezgilerle okunması suretiyle oluşan eserlerdir. Bazı
               topluluklarda farklı isimler alan ilahiler, başlı başına bir biçim hâline gelmiştir.
                 Savt: Bazı tekkelerde seslendirilen saba makamındaki ilahilerdir.
                 Nefes: İlahinin Bektaşi geleneğindeki genel adıdır. Bektaşilerin ilke ve inanışlarını içeren tasavvufi sözlerden
               oluşur. İcrasında “Bektaşi raksı” ya da “Bektaşi devrirevanı” usullerinden birinin kullanılması, bu biçimin en belirgin
               özelliğidir.
                 Gülbang: Bektaşi tekkelerinde seslendirilen ve sözleri dua niteliği taşıyan savtlardır.
                 Semah: Alevî Bektaşi geleneğinin “ayin-i cem” isimli törenlerinde kullanılan ve ağırlama, yeldirme, şahlanma
               olmak üzere üç aşamadan oluşan sözlü bir biçimdir. Bu törenlerde “semah” dönülmesinden dolayı törenin eşlik
               müziği de aynı isimle anılmıştır. Semahların sözleri saz şairinin ya da bir Alevi büyüğünün adının geçtiği şah beyit
               ile sona ermektedir. Semah icrasında yalnızca bağlama kullanılmaktadır (Görsel 144).


























                   Görsel 145: Semah tamamlanınca dualarını alan semahçılar

                  C. Dünyevi Türk Sanat Müziği

                 Osmanlı Devleti’nden itibaren gelişen dünyevi Türk sanat müziğinde sözlü ya da sözsüz Türk müziğine has pek
               çok müzik biçimi kullanılmıştır (Tablo 22). Dünyevi Türk sanat müziğinin günümüzde kullanılan başlıca çalgıları;
               kanun, ut, tambur, ney, klasik kemençe, keman, tef ve kudümdür.
                     Tablo 22: Dünyevi Türk Sanat Müziği Biçimleri

                                           Kâr, kârçe, kâr-ı natık, ağır semai, beste, nakış beste, yürük semai, semai
                   Sözlü Biçimler
                                           şarkı, gazel, nakış ağır semai, nakış yürük semai, köçekçe, tavşanca

                   Sözsüz Biçimler         Taksim, peşrev, methal, saz semaisi, longa, sirto, ara nağme








                                                                                    TÜRK MÜZİK TARİHİNE GİRİŞ   131
   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137