Page 21 - TÜRK VE BATI MÜZİĞİ TARİHİ 12
P. 21

1. ÜNİTE


                1.3.3. Antik Yunan Müziğinde Çalgı ve Ses Sistemleri

                 Antik Yunan müziğinde kullanılan çalgılar ve ses sistemleri günümüze kadar sürekli değişim ve gelişim içeri-
             sinde olmuştur. Doğu kökenli olan ve sert tınlayan vurmalı çalgılar Antik Yunan’da pek rağbet görmemiştir. Dinî
             tapınmalarda zilsiz tef, darbuka, küçük ziller, üçgen çelik ve çıngırakların takılı olduğu çalparalar kullanılmıştır.
             Antik Yunan müziği çalgılarından bazıları aşağıda verilmiştir:
                Phorminx, en eski Yunan telli çalgısıdır. Çalgının yarım ay biçimindeki gövdesinden iki kol uzanır. İlk dönem-
             lerde 4 ya da 5 olan çalgının tel sayısı, sonraları 7’ye çıkmıştır.
                Lir, Yunanlıların gözde çalgısıdır. Sadece virtüözlerin değil halkın da kullandığı bir çalgı olan lirin öğretilmesi
             özellikle Atina’da eğitim programlarına alınmıştır. Yunan makamları dörder seslik tetrakortlardan oluştuğu için
             ilk lir de 4 tellidir. Lir; boynuzdan, ağaçtan ya da fil dişinden yapılmış mızrapların yanı sıra sadece parmaklarla da
             çalınmıştır. Çalgının tel sayısı; 5, 6, 7, 8, 11, 12 ve hatta 15’e kadar çıkmıştır. Lire takılan her yeni tel, Yunan müzik
             dünyasında bir devrim yaratmış ve tartışmalara neden olmuştur. MÖ 500’lü yıllarda 8-9 telli lirler kullanılırken MÖ
             450’li yıllarda 11-12 telli lirler yapılmaya başlanmıştır.
                Çitara, phorminxin gelişmiş hâlidir. Lirden daha karmaşık bir yapısı olmasına rağmen daha kullanışlı ve gür
             seslidir. Çalgının 7 ya da 8 teli vardır. Yunan makamlarındaki seslerin adları, çitaradaki 7 telden alınmıştır.
                Beşik-Çitara, kadınların kullandığı bir ev çalgısıdır. Çalgının gövdesinde tanrıların gözleri simgelenmiştir.
                Barbiton, lir ailesine ait uzun boylu bir çalgıdır. Eski Yunan şairleri, şiirlerini gözde çalgıları olan barbiton eşli-
             ğinde söylemiştir.
                  Arp, Mısır kökenli bir çalgıdır. Mısır’da kullanılan trigonon adlı arp, taşınabilir ve üçgen biçimindedir.
                Aulos, Anadolu müzik kültürüne has bir çalgı olan zurna ya da Batı müziği çalgılarından olan obua gibi çifte
             kamışlı bir çalgıdır. Keskin ve tiz bir sesi vardır. Yunan üflemeli çalgılarının en yaygını ve sevilenidir. Kimi zaman
             solo çalgı olarak kullanılmış, kimi zaman da telli çalgılara ya da vokal müziğe eşlik etmiştir. Özellikle dinî tapınma-
             larda kitleleri harekete geçirmek için bu çalgıdan yararlanılmıştır.
                Salpinx, ilkel trompet olarak skabul edilen üflemeli bir çalgıdır. Bu çalgının sesi trompetten daha güçlüdür.
                  Antik Yunan’da çalgılarla birlikte ses sistemleri de gelişmiştir. Antik Yunan’ın en önemli ve belirgin özelliği,
             getirmiş olduğu müzik sistemidir. Yunan uygarlığının müzik sistemi; öteki İlk Çağ uygarlıklarına göre kendi içinde
             tutarlı, somut ve bilimsel açıklamaya dayanan ileri bir aşamayı temsil etmiştir. Hatta sadece bununla kalmamış, tarih
             boyunca çok sesli müziği de temellendirmiştir. Hristiyan müziği (kilise müziği), sistematik biçimde Yunan makamlarına
             (modlarına) bürünmüştür (Tablo 1).
                Avrupa’daki halk şarkılarının çoğunluğu modaldır. Rönesans Dönemi çok sesliliği, modal müziğe dayanmaktadır.
             Daha sonraki dönemlerin armonili müzikleri de modlardan etkilenmiştir. Giovanni Pierluigi da Palestrina (Ciyovani
             Pierluici da Palestrina), William Byrd (Vilyım Biyırd) ve hatta Johann Sebastian Bach (Yuhan Sebastian Bah) ile George
             Frideric Handel (Corc Firedrik Hendel) bu etkiyi hissettirmişlerdir. Ludwig van Beethoven’ın (Ludvig van Bethofın) son
             kuartetlerinden biri olan “lydian” modundaki adagiosunda (la minör op.132) Yunan makamları yeniden gündeme gel-
             miştir.
                Antik Yunan’da sistemleştirilen makamsal müzik, çağlar boyunca gelişen çok sesli müziğe kaynak oluşturmuştur
             ve çağdaş dönem müziğinde yeniden değerlendirilmiştir. Günümüzde de yeni müzik tekniklerini kullanan besteciler,
             Yunan modlarından yararlanmaktadır (Say, 1994, s. 55).

                      Tablo 1: Yunan Modları ve Kilise Modları


                                    Yunan Modları                           Kilise Modları
                      Dorien (doryen)              Mi inici dizisi  Dorien dizisi  Re çıkıcı dizisi

                      Phrygien (frigyen)           Re inici dizisi  Frigyen dizisi  Mi çıkıcı dizisi
                      Lydien (lidyen)              Do inici dizisi  Lidyen dizisi  Fa çıkıcı dizisi
                      Mixolidyen (miksolidyen)     Si inici dizisi  Miksolidyen    Sol çıkıcı dizisi

                      Hypodorien (hipodoryen)      La inici dizisi  Hipodoryen     La çıkıcı dizisi
                      Hypophrygien (hipofrigyen)   Sol inici dizisi  Hipofrigyen   Si çıkıcı dizisi
                      Hypolydien (hipolidyen)      Fa inici dizisi  Hipolidyen     Do çıkıcı dizisi







         20   BATI MÜZİĞİ TARİHİNE GİRİŞ
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26