Page 12 - Öğretim Programı Okuryazarlığı Öğretmen Rehber Kitabı

Öğretim Programı Okuryazarlığı

Eğitim felsefesi eğitim programıyla ilgili alınan birçok loda yer alan felsefi akımlara dayanan başlıca eğitim
kararda etkisi olan değerler dizisidir. Yukarıdaki tab- felsefeleri ve özellikleri şu şekildedir:

R. Hutching ve M. J. Adler başlıca savunucularıdır. Realizme dayanmakta, bireyler akıllı varlık-
lar olarak tanımlanmakta, okul insanı zihnî olarak geliştirmeyi amaç edinen özel olarak oluş-
turulmuş ortam olarak görülmekte, içerik olarak değişmeyen eğitim savunulmakta, insanlığa
Daimicilik
mâl olmuş klasik eserler üzerinde çalışmaların yapılması istenmekte, klasik eserlerden yola
çıkarak tartışma, yorumlama, eleştiri ve değerlendirme becerilerini geliştirmeyi hedeflemekte
ve sadece belli bir kesim için eğitim gerekli görülmektedir.

W. Bagley, I. Kandel, H. H. Horne başlıca savunucularıdır. Realizm ve idealizme dayanmakta,
bireyler toplum içerisinde toplumsal ve kültürel bir varlık olarak görülmekte, doğru bilgi tü-
mevarım yoluyla sonradan kazanılmakta, eğitimdeki içeriğin belli bilgiler olmasını savunmakta
(daimicilikle aynı) ancak değişmez eserleri öğretmekten ziyade bireyin fiziksel olarak topluma
Esasicilik uyumu için gereken içeriğe önem verilmektedir. Öğretmen iyi yetişmiş, uzman olup aktif olarak
aktarıcı, öğrenci ise dikkat ve ilgi dışında pasif roldedir. Temel eğitime önem verilerek önce-
likle disiplin, otoriteye saygı, kurallara uyma değerleri kazandırılmalı; ilk olarak okuma-yazma
sonra ise tarih, matematik, fen, edebiyat ve dil konularına önem verilmektedir. Daimicilik ve
esasicilik geleneksel anlayıştaki eğitim felsefeleri olarak nitelendirilmektedir.

Bacon, A. Comte, W. James, J. Dewey başlıca savunucularıdır. Pragmatik felsefeye dayanır.
Daimicilikteki devamlılık anlayışı yerine değişim düşüncesini savunur. Eğitim bir süreç olarak
görülmekte, gerçek sürekli değişmeye dayanan yaşantılar olarak nitelendirilmekte, ders ko-
İlerlemecilik
nuları amaç değil araç olarak görülmekte, disiplinler arası bir anlayışla yapıcı, yaratıcı eleştirici
zihinsel becerilerin gelişmesine odaklanmakta, tartışma planlamayla yapılmasını savunan, öğ-
retmen rehberliğine ve öğrenci ilgilerine önem veren öğrenci merkezli bir anlayıştır.

II. Dünya Savaşı sonrasında ortaya konulan bu eğitim felsefesinin başlıca savunucuları J.
Dewey, I. Bergson, B. Rugg, T. Brameld’dir. Eğitimin amacı mevcut toplumsal problemi (soru-
nu) aşacak şekilde tasarlanarak toplumu yeniden düzenlemek ve demokratik toplum oluştur-
Yeniden maktadır. Eğitim anlayışında hem bireyselcilik hem de toplumculuk önemli görülmekte, eğitim
Kurmacılık
programının toplumu yeniden yapılandıracak şekilde tasarlanması gerekmekte, öğretmenler
değişim ve reformların temsilcisi olarak tanımlanmaktadır. İlerlemecilik ve yeniden kurmacılık
modern anlayıştaki eğitim felsefeleri olarak nitelendirilmektedir.

10