Page 94 - Sosyal Bilimler Liseleri Oku-Yorum Yazı-Yorum Projesi Öğrenci Seçkisi

BURASI BEŞKAÇANLAR

Burası Beşkaçanlar. “Orası neresi?” diyor biriniz, duydum. Ne kuzeyde ne güneyde ne batıda ne do-
ğuda bir yer burası. Goethe’nin manzarasını önünde tuvaliyle izlediği lakin resmini çizemeyeceğini anladı-
ğında Genç Werther’in Acıları’nı yazmaya karar verdiği yer, bir tarafında da Kafka’nın oturduğu sessiz, ruhlar
âleminin en kral köşesi, biraz kırık dökük, biraz da kasvetli. Burada Kafka’nın önünden geçerken başımızı
eğeriz hatta kitaplarını okuma cüretinde bulunduysan gözünü yum başını yere göm, kaç oradan arkana
bakma derler. Kafka’yla sohbet edebilirsin belki ama kitaplarından asla söz edemezsin zira büyük saygısız-
lık olarak görülür buranın yerlilerinin gözünden. Dedikodu gibi olmasın bizim Kafka’nın arkadaşı, Kafka’nın
ona “Kitaplarımı yak!” diye verdiği vasiyeti biraz zihninde yuvarladıktan sonra yakmak yerine yayımlama ka-
rarı almış, Kafka da öğrendiğinden beri dertli, ruh tütünleri var elinde. Sanırım bilmiyor ne kadar sevildiğini.

Beşkaçanlar gibi vadilerinde beyaz zambakların bulunduğu, kasımların hiç gelmemesi dolayısıyla
ise asla kasımpatılarının açmadığı, yürekli yüreksiz her kesimin bir gün havasını soluması gereken bir yeri
zor bulmadı Kafka, bulmadık doğrusu. Burada Akdeniz gibi güneş batmak üzereyken narenciyeler gibi ba-
kır parlar gök, çimleri buluttandır ve ruhlar en çok burada iç çeker yaşayamadıklarına. On dokuz yaşımda
marketten ambalajı afili bir çikolata almış, sokakta başıboş yürürken günlerden bir kasımdı ve dünya ve-
gan günüydü. Yürüyüşe katılan insanların aralarında bir kavga çıkmıştı. Yakınlardaki bir polis ekibinin olayı
yanlış algılayıp «Ne oluyor?» diye araya karışması hiç iyi olmadı, yandaki kebap restoranından çıkan sarhoş
bir amcanın o esrik duygularla coşup gaza gelmesi ve silahını ateşlemesiyle son buldu. Evet, benim Beşka-
çanları keşfetmem de böyle oldu. Ve ne yazık ki yediğim çikolata vegan ürün değildi.

(Anne, baba ben iyiyim!)

Kırık camlar teorisini bilir misiniz? İşte oranın keşfedildiği yerdir Beşkaçanlar. Zira burada insanlar
ölü olmaları sebebiyle mi bilmem, her şeye daha duru, daha objektif ve daha bilimsel bakarlar. Belki de
bu sebeple fazla kasvetlidirler içlerinden. Bir evin bir camı kırıksa ötekini kırmakta bir sakınca olmadığını
bilirler, bir yaşanmışlık öncesinden yaralıysa farklı yaralar açarken suçluluk hissetmezler ve düşmüş birine
zaten yerde diyerekten bir tekme de onlar atabilirler.

İyisiyle kötüsüyle Beşkaçanlar işte burasıdır.

Durağın sonudur. Çıkmazların çıkmazıdır. Vadisinde zambakların açtığı, Kafka’nın oturup düşündü-
ğü yerdir.

Eylül Ece KAPLAN
Edirne Sosyal Bilimler Lisesi

92