Page 101 - BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR TARİHİ 12
P. 101
Okun özellikleri: Türk okları, bilinen en kısa (0,7 m) ve hafif (10-18 g) oklardır. Yapımında kayın ağacı, Atış: Ok, ayakta veya beş farklı şekilde oturarak atılırdı.
kamış ve çam ağacı kullanılmıştır (Görsel 4.24, 4.25, 4.26).
Atışta kullanılan aksesuarlar
Zihgir (şast):Atış sırasında sağ elin başparma-
Baş Göğüs Baldır Ayak ğına takılan parmak boğumunu yarılma ve na-
Gez Soya sırlanmadan koruyan özel bir çile germe yüzü-
ğüdür. Oku gezledikten sonra çileyi başparmak
Boyun Göbek boğumuna yerleştirerek işaret parmağını baş-
parmak tırnağı üstüne kapamaya mandal denir-
Görsel 4.24: Menzil okunun bölümleri
di (Görsel 4.27).
Görsel 4.27: Zihgir çeşitleri
Bilek siperi: Kabzayı tutan sol elin bileğine bağlanır. Hem okun iç kabzaya değin çekilebilmesini sağla-
yan hem de yumruğu oktan korumaya yarayan bir aksesuardır. 17. yüzyılda kullanılmaya başlanmıştır
(Görsel 4.28).
Görsel 4.28: Bilek siperi çeşitleri
Tirkeş (kubur, sadak): Okları taşımak için, omuza veya bele asılan torba veya kaba denir (Görsel 4.29).
Görsel 4.25: Osmanlı ok çeşitleri
Görsel 4.26: Günümüzdeki ok çeşitleri Görsel 4.29: Tirkeş çeşitleri
98 OSMANLI DEVLETİ’NDE BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR OSMANLI DEVLETİ’NDE BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR 99
