Page 415 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 11 204

7.ÜNİTE > Tiyatro Kazanım A.3.14: Metinlerden hareketle dil bilgisi çalışmaları yapar.
Alan Becerileri: Okuma Becerisi Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
Etkinlik İsmi Yaşayan Dilimiz 25 dk.
Amacı Dilin bir kurallar bütünü olduğu ve toplum ile yaşayan canlı bir varlık olduğunu açıklayabilmek. Bireysel

Yönerge Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
(Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)

Çatıdaki Çatlak
(…)

FATMA KADIN — Çorbaya tuz koymayacağım değil mi hanımım?
FATMA HANIM — Ya, koyma. Tuz yasak bana.

FATMA KADIN — Tuzsuz da nasıl yenir ki aceb? Aman neyse, kurtuldunuz ya hanımım. Şükür
gösterene... Bakın sapasağlam dönüp geldiniz işte.

FATMA HANIM — İnsanın evi başka Fatma Kadın... O hastaneler... Pek sıkıldım... Salata yaptın mı?
FATMA KADIN — He ya. Yaptım hanımım... Beyim salatasız bir lokma yemiyo.
FATMA HANIM — Ben hastanedeyken ona da iyi baktın mı bari?
FATMA KADIN — Baktım hanımım... Elimden geldiğince baktım işte...

FATMA HANIM — Sağ ol Fatma Kadın...
FATMA KADIN — Siz sağ olun... Allah sağlık versin de ne olacak? Bakacaz elbet. (Mutfağa girerken)
Çorbadan gayrı bir şeycik yemiyecek misiniz?
FATMA HANIM — Sen bana bir bardak su ver. Şu ilacı alayım.

FATMA KADIN — He ya. Al hanımım, al. (Çıkar. Fatma Hanım doğrulur. Yanı başındaki masadan
ilacı almaya çalışır. Fatma Kadın elinde bir bardak suyla döner.) A, durun hanımım... Ben vereyim...
Bu muydu?
FATMA HANIM — Öteki, öteki. Yeşil kutu. (Fatma Kadın ilacı içirir.) Sağ ol kızım. (Çevresine bakı-
nır.) Evi de temiz tuttun mu bari? Arif pek titizdir.
FATMA KADIN — He ya. Tuttum hanımım... Sizin kadar edemem emme... Hani çocuklar olmasa,
akşamları da komazdım ya sizi... Nörecen, dört çocuk, dördü de yolumu gözler.
FATMA HANIM — Dört mü?

FATMA KADIN — (Telaşlı) Yoo... Emme... He ya…biride geçen yıl sizlere ömür...
FATMA HANIM — Üç çocuğun var biliyordum.
FATMA KADIN — (İyice telaşlanır.) Nörecen, hanımım... Üç olmuş, dört olmuş... Kız bakar onlara.
Demediydim size. Üç deyiverdiydim...
FATMA HANIM — Neden söylemedin?

FATMA KADIN — Herkes sizin gibi iyi yürekli mi ki hanımın? Üç bilem desem, kapıyı yüzüme
çarpıveriyorlar.

FATMA HANIM — Ne zararı varmış çocukların, onlara?
FATMA KADIN — He ya. Bilmem ki. Öyle ediyorlar işte. Bende, ne bilem... Demeyiverdimdi birini
size... Emme hanımım, ah kurbanın olayım... Bey, oğlanı okula bir yazdırıvereydi...

413