Page 53 - Fen Lisesi Biyoloji 11 | 1.Ünite
P. 53

Bölüm 5 Solunum Sistemi







            1.5. Solunum Sistemi

            Canlıların  hayatta  kalabilmelerinde  en  önemli  faktör  enerji  üretebil-
            meleri ve üretilen enerjiyi metabolizma için kullanabilmeleridir. Ener-
            ji, hücrede organik besin monomerlerinin, oksijenin kullanılması veya
            kullanılmaması yoluyla yıkılmaları sonucu açığa çıkar. Hücresel solu-
            numda açığa çıkan enerjinin bir kısmı ısı olarak çevreye yayılırken bir
            kısmından da ATP molekülü sentezlenir. Hücresel solunum için oksijen
            alınıp karbondioksitin atılması işleminin sürekliliği önemlidir. Bu sürek-
            liliği sağlayan sistem solunum sistemidir.


                      Dışarıdan havanın akciğerlere alınmasına soluk alma (inspirasyon),
                      akciğerlerden karbondioksitli havanın atılmasına soluk verme
                      (ekspirasyon) denir. Akciğerler ile hava arasında gerçekleşen soluk
                      alıp verme olayına dış solunum denir. Akciğerde alınan oksijenin,
            UYARI !   doku hücrelerine verilip doku hücrelerinden oluşan karbondioksi-
                      tin alınmasına ise iç solunum denir. Hücrelere kadar gelen besin
                      monomerlerinin, hücrede oksijenli veya oksijensiz biçimde yıkılarak
                      ATP üretilmesi olayı da hücresel solunum  olarak adlandırılır.

            Solunum sisteminin en önemli görevi oksijen-karbondioksit gazlarının
            (solunum gazları) değişimini sağlamaktır. Solunum sistemindeki solu-
            num yüzeyi, solunum gazlarının değişimini yüksek verimlilikte gerçek-
            leştirecek bir yapıya sahiptir. Bu yapı, solunum gazlarının difüzyonunu
            kolaylaştırmak için ince yapılı ve geniş yüzeylere sahiptir. Bu yapılar
            vücudun su kaybını önlemek için vücut içine yerleşmiş nemli alanlar-
            dır. Solunum gazlarının istenilen verimde değişimi, vücudun ve kanın
            pH dengesinin korunmasında etkili olur.

            Solunum  sistemi  organları  burun,  yutak  (farinks),  gırtlak  (larinks),
            soluk borusu (trake) ve akciğerlerdir. Bu organlardan dış dünyayla
            bağlantıyı sağlayan burun, yutak, gırtlak ve soluk borusu üst solunum
            yolunu oluşturur. Göğüs duvarı, solunuma yardımcı kaslar (diyafram
            kası ve kaburga kası), solunumu kontrol eden beyin alanları ve be-
            yinden kaslara giden sinirler ise akciğerin görevini gerçekleştirmesine
            destek olan yapılardır. Dışardan alınan oksijenin dokulara, dokularda
            biriken karbondioksitin akciğere taşınması dolaşım sistemi yapısı olan
            damarlar aracılığıyla gerçekleşir.


           UYARI !   Solunum sistemi bir yandan dolaşım, sinir ve hormonal sistemle ça-
                     lışır ve hücrelerde enerji üretiminin devamlılığını sağlar. Diğer yandan
                     boşaltım sistemi ile birlikte kan ve vücudun pH’sinin ayarlanmasına
                     etki eder, homeostaziyi sağlar. Böylece birey, canlılığını sürdürür.

            1.5.1. Solunum Sistemi Organları                                Bilgi  Notu
                                                                             Diyafram:  Diyafram  omurgalı  can-
            İnsanda solunum sistemi organları; burun, yutak, gırtlak, soluk bo-  lılardan  kuş  ve  memelilerde  vardır.
            rusu (trake) ve akciğerlerdir. Soluk alıp vermede diyafram ve kabur-  Sadece  memelilerde  kas  bulundurur.
            ga kasları etkilidir (Görsel 1.94).                              Bu kas çizgili kas yapısındadır. Soluk
                                                                             alma  sırasında  göğüs  boşluğu  hac-
            Burun, ağızla birlikte solunum sisteminin dış ortamla bağlantısını ku-  mindeki  değişikliklerinin  %75’inden
            ran  organdır.  İç  yüzeyindeki  epitel  dokuda  bulunan  kıllar  ve  mukus   sorumludur.  Göğüs kafesinin alt ucu-
            tabakası solunum yoluyla alınan havayı toz ve mikroplardan arındırır,   na yapışan bu kas, karaciğer üzerinde
            nemlendirir ve ısıtır. Burun yollarının tahriş olması, hapşırma refleksi-  yay oluşturur ve kasıldığında bir pis-
            ne neden olur. Burun yollarındaki duyusal refleks, omurilik soğanına   ton gibi aşağıya hareket eder. Hareket
                                                                             uzaklığı 1,5 cm ile 7 cm arasında de-
            ulaştığında büyük miktarda hava, hızla burundan dışarı doğru itilir ve   ğişir.
            burundaki yabancı maddelerin dışarı atılması sağlanır.





                                                                                                     175
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58