Page 26 - Tarih 9 | 4.Ünite

4. ÜNİTE

uygulamak için ordularını hücum taktiğine göre düzenlemiş
ve eğitmiştir. Bu sayede Türkler, savaşlarda kısa sürede is-
tedikleri sonuca ulaşmıştır.
Türklere özgü bir savaş taktiği olan Turan
taktiği, iki farklı savaş yönteminin uygu-
lanması ile yapılan bir savaş usulüdür. Bu
taktik, sahte ricat (geri çekilme, kaçma)
ve pusudan oluşur. Bu savaş usulüne,
Türk yurdunun eski adından dolayı “Turan
Taktiği” veya “Hilal Taktiği” denilmiştir
(Görsel 4.23).
Savaşılacak yerin arazi yapısı, bu taktiğin
uygulanmasında birinci derecede etkili-
dir. Bu yöntem iki tarafı uygun yükselti-
deki tepelerle sarılı bir ovada uygulanır.
Düşmanın karşısında merkez, sağ ve sol
kuvvetler olarak yer alan Türk kuvvetle-
rinin, merkez ve merkeze yakın kanatları
düşmanın saldırısı karşısında, sanki bo-
zulmuş da çekiliyormuş hissi vererek geri
Görsel 4.23
Turan Taktiği gitmeye başlar. Buna sahte ricat da denir. Bu arada, sağ ve
sol kanatlardaki askerî birlikler yavaş yavaş ilerleyerek savaş
alanının iki yanında yer alan tepeciklerin gerisine sarkar ve
buralarda pusular kurar. Geri çekilmekte olan Türk birlikleri
düşman kuvvetlerinin gerektiği kadar üzerlerine geldiği ka-
naatine vardığında aniden geri dönerler ve şiddetli bir savaşa
tutuşurlar. Bu arada savaş alanının iki tarafındaki tepecikler
ardında pusu kuran askerler de düşmanı yanlardan ve arka-
dan çembere alır.

Türk Süvarisi
Yenisey Nehri’nin sol kıyısında, 1939’da S. V. Kiseleff (Kisilof)
tarafından yapılan kazılarda bronz bir ferahinin üzerinde Türk
savaşçı tasviri şöyle yapılmıştır “Başlıksız bir süvarinin uzun
saçları rüzgârda savruluyor. Saçları arkadan bir şeritle dü-
ğümlenmiş. Sağ taraftan aşağı doğru bir sadak sarkıyor. Eğri
yayı “M” harfini andırıyor. Geniş göğüslü bozkır atının gemi
gerilmiş, kuyruğu ise düğümlenmiş. Koşum takımı mükemmel;
ön kaştan fazla yüksek olmayan sert bir eyer; onun altında
kenarları saçaklı bir örtü (Görsel 4.24), kuyruk altından başla-
yarak göğüs ortasına kadar uzanan püsküllü bir kayış uzanıyor.
Yay şeklinde geniş üzengiler ve bir dizgin. Eyerin arkasından
Görsel 4.24 her iki tarafa doğru tokalar uzanıyor.” Türklerde zırhlı süvari
Eyer örtüsü birliklerinin oluşu onları çok çabuk zafere götürmüştür. Genel

olarak savaş süvarisini okçu süvariler tespit etmiş ve onlar
hemen hemen hiç zırh kullanmamışlardır. Hafif silahlarla Türk-
lerin ağır silahlı süvarisinin karşısına dikilen düşman hayatla
vedalaşmıştır. Ancak çok ani saldırı düzenledikleri için Türk
süvarileri kuşatma savaşlarına elverişli değildir (Gumilev, 2002,
ÖRNEK METİN
s.95’ten düzenlenmiştir).

112