Page 78 - Uluslararası İlişkiler
P. 78

ÜNİTE
         5     ULUSLARARASI ÖRGÜTLER

                     2. Siyasi Örgütler
                     Hükûmetler arası uluslararası örgüt türü olarak siyasi örgütlerin sınıf andırılması konusunda farklı
               yaklaşımlar bulunmaktadır. Bu örgütlerin siyasi, ekonomik, sosyal ve güvenlik yönlerinin de bulunduğu
               göz ardı edilmemelidir.

                     BM (Birleşmiş Milletler)
                     BM (Birleşmiş Milletler), bağımsız devletlerin büyük bir bölümünün üye olduğu bir örgüttür. BM’nin
               kurulması yönündeki ilk adım, II. Dünya Savaşı sırasında atılmıştır. Savaşın ağır sonuçlarını gören ülke-
               ler, sorunları barışçıl yollarla çözmek ve savaşlara engel olmak amacıyla evrensel bir örgüt kurmak için
               çalışmalar başlattılar. Bu örgüt; ülkeler arasında çıkabilecek siyasal, toplumsal, kültürel ve ekonomik her
               tür iç sorunu çözmek için insan haklarını temel almıştır (Görsel 5.7).
                     25 Nisan 1945’te Almanya ile Japonya’ya savaş açan devletler, San Fransisco Konferansı’nda
               toplanarak 111 maddelik Birleşmiş Milletler Antlaşması’nı oy birliği ile kabul etmişlerdir. BM Anayasası
               24 Ekim 1945’te yürürlüğe girmiştir.
                     BM’nin statüsünde iki tür üyelik vardır: Aralarında Türkiye’nin de bulunduğu 51 kurucu devlete
               “asıl üyeler”; 1945’ten sonra üye olan devletlere “yeni üyeler” denmektedir. BM’nin yönetim merkezi
               ABD’nin New York kentindedir.
                     BM’nin altı temel organı bulunmaktadır: Genel Kurul,  Genel Sekreterlik,  Vesayet Konseyi, Gü-
               venlik Konseyi, Ekonomik ve Sosyal Konsey ile Uluslararası Adalet Divanı'dır.
                     BM’nin asıl yürütme organı Güvenlik Konseyi'dir. Askerî ve siyasi birçok önemli konu burada tar-
               tışılıp karara bağlanmaktadır. Bu konseyin toplam 15 üyesi bulunmaktadır. Bunlardan 5’i daimî üyedir.
               10’u diğer üye ülkeler arasından dönüşümlü olarak iki yıllığına belirlenir. ABD, İngiltere, Fransa, Rusya
               ve Çin’den oluşan daimî üye devletler, Güvenlik Konseyinde görüşülen karar tasarılarını “veto” edebilme
               hakkına sahiptir. Genel Kuruldan Güvenlik Konseyine taşınan konuların karara bağlanması sürecinde
               üçte iki çoğunluğun sağlanması gerekmektedir. Ancak daimî üyelerden birinin veto hakkını kullanması
               durumunda o karar kabul edilmez. Oylamaya katılmamak ya da çekimser kalmak, olumsuz oy olarak
               kabul edilmemektedir.









































                                        Görsel 5.7 Birleşmiş Milletler binası, New York

                                                           78
   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83