Page 39 - Biyoloji 12 | 3.Ünite
P. 39

3.2.2. BİTKİLERDE SU VE MİNERALLERİN
               GÖVDE VE YAPRAKLARA TAŞINMASI



            Bir  bitkiye  köklerinden  giren  suyun  büyük  bir  kısmı,  yapraklarındaki
            stomalardan (gözenek) terleme yoluyla buharlaşır. Stomalar, karbondi-
            oksit almak için açık oldukları sırada suda buharlaşarak bitkiden uzak-
            laşır. Bu kaçınılmaz su kaybı (terleme) bitkiye iki türlü yarar sağlar.
            Birincisi, ışık absorbe ederken çok fazla ısıyı emmiş olan yaprakların
            soğutulmasıdır. İkincisi ise topraktan alınan su ve minerallerin kökten,
            gövde ile yapraklara doğru hareket etmesini ayrı bitkinin topraktan su
            almasını kolaylaştırmasıdır. Suyun bu yükselişi sırasında çözünmüş
            iyonlardan bitki hücreleri faydalanır. Böylece metabolik faaliyetleri için
            gerekli olan özellikle nitrat, sülfat, fosfat ve diğer iyonlardan yararlan-
            mış olur.

            Bitkilerde terleme ile su kaybı büyük oranda stomalar ile yapılır. Bekçi
            hücreleri stoma açıklığını kontrol eder. Bu sayede bitkinin fotosentez
            sırasında gereksinim duyduğu suyun korunmasını sağlar. Bekçi hüc-
            relerinin şekil değiştirmesi stomanın açılıp kapanmasına neden olur.
            Stomaların yaprak mezofiline bakan kısımlarında hava boşlukları bu-
            lunur. Bu boşluklarda karbondioksit, oksijen ve su buharı vardır. Yeterli
            miktarda su bulunduran ortamlarda yaşayan bitkilerde stomanın açılıp
            kapanmasını etkileyen en önemli faktör ışıktır. Stoma; gün içinde yap-
            rak yüzeyine ulaşan ışığın şiddeti arttıkça açılır, ışığın şiddeti azaldık-
                                                                                       Stoma açık
            ça da kapanır. Çoğu bitki türünde mezofil dokudaki hava boşluklarında
            gündüz fotosentez başlayınca karbondioksit konsantrasyonunun azal-
            ması,  stomanın  açılmasını  teşvik  eder.  Gece  ise  çoğu  bitki  türünde
            mezofildeki hava boşluklarında karbondioksit konsantrasyonunun art-
            ması, stomanın kapanmasına neden olur.
            Genellikle gündüzleri bekçi hücreleri, komşu epidermis hücrelerinden
            potasyum iyonlarını (K ) aktif taşıma ile alır. K  iyonlarının birikimi bek-
                                                    +
                                +
            çi hücrelerinde osmotik basıncın artmasını sağlar. Bekçi hücrelerinde
            fotosentez tepkimeleri sonucu üretilen glikozlar ile gün içinde nişasta-
            nın hidrolizi ile oluşan glikozlar, sükroza dönüştürülür. Sükroz miktarı-  Görsel 3.66: Stomanın açılması
            nın artması da bekçi hücrelerinde osmotik basıncı artırır. Bu durumda
            komşu epiderms hücrelerinden su, bekçi hücrelerine geçer. Sonuç ola-      Stoma Kapalı
            rak bekçi hücrelerinde çevrelerindeki komşu epidermis hücrelerinden
            daha yüksek bir turgor basıncı oluşur. Ortaya çıkan basınç, bekçi hüc-
            relerinde dış çeperin iç çepere oranla daha fazla dışa doğru hareket
            etmesini sağlar ve stoma açılır (Görsel 3.66). Genellikle gece bekçi
            hücrelerdeki  K iyonları  komşu  epidermis  hücrelerine  geçer.  Bunun
                          +
            dışında sükroz miktarı azalır ve glikozlar nişastaya dönüştürülür. Bu
            durumda bekçi hücrelerinde suda çözünen maddelerin miktarı azalır
            ve  osmotik  basınç  düşer.  Su,  bekçi  hücrelerinden  komşu  epidermis
            hücrelerine geçer. Bekçi hücrelerinde turgor basıncı azalır. Basıncın
            azalmasıyla iç ve dış çeper eski konumlarına döner ve stoma kapanır
            (Görsel 3.67).                                                     Görsel 3.67: Stomanın kapanması





                                                                                                   BİTKİ   167
                                                                                              BİYOLOJİSİ
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44