Page 15 - Türk Dili ve Edebiyatı 10 | 6.Ünite
P. 15

TİYATRO





            KAVUKLU  ‒ Eh haydi et bakalım.
            PİŞEKÂR     ‒ Hah şöyle yola gel.
            KAVUKLU  ‒ Ne o.. Gene bir yere mi gidiyoruz?
            PİŞEKÂR     ‒ Hayır efendim yani sözüme gel diyorum. Bak, birader sana muntazam bir fotoğraf maki-
                          nası (objektifin kapağını açar.) Al gözüm sana……
            KAVUKLU  ‒ Osmanpaşa muharebelerini….
            PİŞEKÂR     ‒ O ne demek?
            KAVUKLU  ‒ Bayram yerlerinde hani ayaklı bir kutunun içinde daima değişen resimleri seyrettiren
                          adamlar gibi al gözüm diye söze başladım ben de sonunu getirdim.
            PİŞEKÂR     ‒ Canım bırak şu saçma lâfları. Bak işte buna objektif derler.
            KAVUKLU  ‒ Anlamadım of çektim toz mu oldu?
            PİŞEKÂR     ‒ Of çektim değil, işte buna objektif, senin de bunun karşısına geçip herhangi bir vaziyette
                          durmana da poz derler anladın mı?
            KAVUKLU  ‒ Anladım.
            PİŞEKÂR     ‒ Allaha çok şükür.. Şimdi otur da fotoğrafını çekeyim.
            KAVUKLU  ‒ (oturur.) Oh burası da rahatmış..
            PİŞEKÂR     ‒ Olmaz İsmail, yüzünü bana çevir şu dürbünün içine bak..
            KAVUKLU  ‒ Oldu mu?
            PİŞEKÂR     ‒ Gene olmadı. (düzeltir.) Aman sakın bozma dikkat kımıldama.. Şimdi çıkaracağım.
            KAVUKLU  ‒ Neyi çıkartacaksın?
            PİŞEKÂR     ‒ Fotoğrafını çıkartacağım. Hazır mısın?
            KAVUKLU  ‒ Hazırım.. Bitir de kurtulayım şu azaptan.
            PİŞEKÂR     ‒ Hazır ol.. Bir, iki… (Kavuklu hazırola geçer.) O da ne?
            KAVUKLU  ‒ Şimdi sen askeri bir kumanda vermedin mi?
            PİŞEKÂR     ‒ Otur be birader otur. Hazır ol dedimse askeri vaziyet al demedim.. kımıldama demek
                          istedim haydi otur da çekeyim.
            KAVUKLU  ‒ Buyrun oturduk.. Oldu mu?
            PİŞEKÂR     ‒ Tamam oldu.. Şimdi nefes alma.. Bir dakika, iki, üç, dört dakika, beş dakika nefes alma..
            KAVUKLU  ‒ (nefes vermeye, vermeye şişmiştir.) glu, glu, glu…
            PİŞEKÂR     ‒ Hamdiciğim ne oldu sana?
            KAVUKLU  ‒ Öf be bu ne biçim iş..
            PİŞEKÂR     ‒ Otur Hamdiciğim otur.
            KAVUKLU  ‒ Bitir şu işi artık.. Bıktım be..
            PİŞEKÂR     ‒ Kımıldama.. Hazır ol.. Bir, iki, üç. (açar kapar) Tamam haydi kalk.
            KAVUKLU  ‒ Bitti mi?
            PİŞEKÂR     ‒ Evet bitti.
            KAVUKLU  ‒ Şimdi ne olacak?
            PİŞEKÂR     ‒ Fotoğrafı beraberce banyo edip kurutacağız.
            KAVUKLU  ‒ Banyo mu yapacağız?
            PİŞEKÂR     ‒ Evet.
            KAVUKLU  ‒ Ya o zaman biz bu işi Bursa’da yapalım.
            PİŞEKÂR     ‒ Niye?
            KAVUKLU  ‒ Bursa’da banyo çok da onun için.
            PİŞEKÂR     ‒ Aman İsmail bırak şu boş lâfları. Gel gir şu yere.











                                                                                                           227
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20