Page 16 - Türk Dili ve Edebiyatı 10 | 6.Ünite

6. ÜNİTE

KAVUKLU ‒ Yere sen gir.. Ne adam be.
PİŞEKÂR ‒ Ne görüyorsun?
KAVUKLU ‒ Zifir gibi karanlık. Burda ne görünür be adam.
PİŞEKÂR ‒ Doğru ya, ben de yanıldım. Çık.
KAVUKLU ‒ Buyrun çıktık.
PİŞEKÂR ‒ Sen bu delikten bakacaksın.
KAVUKLU ‒ Peki bakalım.
PİŞEKÂR ‒ Görüyor musun?
KAVUKLU ‒ Evet bir şeyler oynuyor. Ne oluyor İsmail?
PİŞEKÂR ‒ Efendim parmaklarım.
KAVUKLU ‒ Bana bak ben seni parmaklarım.. Terbiyesiz herif.
PİŞEKÂR ‒ Hayır efendim o gördüğün parmaklarım. Banyo ediyorum yani pozitifi yıkıyorum.
KAVUKLU ‒ O toz Akif de kim oluyor?
PİŞEKÂR ‒ Be canım sen her şeyi ters mi anlarsın? Birinci çektiğim senin arabındı şimdi onu başka
kâğıda geçiriyorum.
KAVUKLU ‒ Bundan sonra bir daha mı var?
PİŞEKÂR ‒ Hayır birader.. Birincisi terstir, ikincisi resmin doğrusu olacak. Sen görüyor musun?
KAVUKLU ‒ Görüyorum İsmail..
PİŞEKÂR ‒ Dikkat et sonra aynı işlemleri sen yapacaksın, işte şimdi fotoğrafın oldu.
KAVUKLU - Nerde?
PİŞEKÂR ‒ Al bakalım, (resmi verir.)
KAVUKLU ‒ Ulan İsmail ben böyle miyim?
PİŞEKÂR ‒ Efendim, ben yapmadım fotoğraf makinesi çekti.
KAVUKLU ‒ İyi ama İsmail bu resmin kafası yok.
PİŞEKÂR ‒ Hamdiciğim bu makine olmayan şeyi çekmiyor.

228