Page 24 - Türk Kültür ve Medeniyet Tarihi 11 | 6.Ünite

6. Ünite

Resim sanatı XIX. yüzyıldan itibaren Os-
manlı Devleti’nde önem kazanmıştır. Bu sa-
natın önemli temsilcileri Şeker Ahmet Paşa
(1841-1906), Osman Hamdi Bey (1842-1910)
ve İbrahim Çallı’dır (1882-1960). Şeker Ah-
met Paşa, resimlerini daha çok doğayı göz-
lemleyerek yapmış ve bu tarzda eserler ver-
miştir. Ülkemizdeki ilk resim sergisini 1874
yılında açan Şeker Ahmet Paşa, Bursa Man-
zaraları, Talim Yapan Erler, Narlar ve Ay-
valar (Görsel 6.56) ve Tepe Üzerindeki Kale
gibi birbirinden değerli resimleri yapan dün-
yaca ünlü bir ressamdır. Görsel 6.56: Narlar ve Ayvalar (Şeker Ahmet Paşa)
XIX. yüzyıl resim sanatında dikkat çe-
ken bir diğer isim de Osman Hamdi Bey’dir.
Hem müzeci hem de arkeolog olan Osman Hamdi Bey, resim sanatıyla da yakından ilgilenmiştir.
Sanayi-i Nefise Mektebi’nin kurulmasında önemli görevler üstlenen Osman Hamdi Bey, resimle-
rinde daha çok Doğulu insan figürlerini işlemiştir. Kur’an Okuyan Adam, Kaplumbağa Terbi-
yecisi ve Silah Taciri onun önemli çalışmaları arasında yer alır.
Bu yüzyılın önemli ressamlarından biri de İbrahim Çallı’dır. Portre ve manzara resimleri ile
tarihî olayları konu alan tablolar çizmiştir. Mor Salkımlar, Manolyalar, Mevleviler ve Gül Kok-
layan Kadın, onun önemli eserleri arasında yer almaktadır.
Osmanlı Devleti’nde; nakkaşlık, tezhip, ebru, halı ve kilim dokuma gibi el sanatlarının ya-
nında orta oyunu (tiyatro) gibi sanat dalları da ilgi görmüş ve gelişmiştir.

SIRA SİZDE
Aşağıda isimleri verilen sanatçıların hangi sanat dalında çalışma yaptıklarını ad-
larının karşısına yazınız.

Matrakçı Nasuh .................................................................................................................................................................

Hafız Osman .................................................................................................................................................................

Osman Hamdi .................................................................................................................................................................

Şeker Ahmet Paşa .................................................................................................................................................................

İbrahim Çallı .................................................................................................................................................................

Edebiyat
Osmanlı Dönemi’nde edebiyat; Divan Edebiyatı, Halk Edebiyatı ve Tasavvuf Edebiyatı
olmak üzere üç kısma ayrılır.
Aruzla şiir yazan şairlerin şiirleri divan adı verilen bir kitapta toplandığı için bu dönem
edebiyatına Divan Edebiyatı denilmiştir. Yüksek Zümre Edebiyatı olarak da bilinen bu dönem
edebiyatının ilk temsilcisi Hoca Dehhâni’dir. Arapça ve Farsça kelime ve tamlamaların çok sık
kullanıldığı Divan Edebiyatı’nın dili halk dilinden uzaktır. Daha çok şekil ve kurala önem verilen
Divan Edebiyatı’nda Zeynep Hatun ve Mihrî Hatun gibi kadın divan şairleri de vardı.
Osmanlı’da Halk Edebiyatı ürünleri hem ferdî (kişisel) hem de anonim olarak ortaya
konulmuş, destanlar, masallar, halk hikâyeleri, bilmeceler, türküler, ağıtlar, fıkralar ve maniler
Halk Edebiyatı’nın ortak ürünleri arasında yer almıştır.

224