Page 30 - Özel Eğitim İhtiyacı Olan Öğrenciler

ORTAÖĞRETİM KADEMESİNDE KAYNAŞTIRMA/BÜTÜNLEŞTİRME YOLUYLA EĞİTİM UYGULAMALARI

Ayrıca, yetersizlikleri olan bireylerin erken tanınması ve doğru teşhis edilmesi, onların etkili olduğu bili-
nen eğitimsel uygulamalardan ve müdahalelerden faydalanabilmeleri açısından son derece önemlidir (Dixon,
Garcia, Granpeesheh ve Tarbox, 2009).

Değerlendirme sürecinde ilk adım, zihinsel yetersizliği olan bireylerin izlenmesi ve taranmasıdır. Ta-
rama, eğitsel tanılama ve değerlendirme sürecinin başlangıcı olup, daha detaylı bir değerlendirmeye ihtiyaç
olup olmadığını belirlemek için yapılan bir veri toplama faaliyeti şeklinde tanımlanır. (Ysseldyke ve Algozzine,
2006). Toplumda yetersizlik riski taşıyan veya yetersizlikleri olan bireylerin erken tespiti için tarama gerçek-
leştirilir (Sola- Özgüç, 2019). Bu sürecin başarılı bir şekilde uygulanması, risk grubundaki bireylerin belirlenip,
daha kesin sonuçlar için tanılama ve detaylı değerlendirme süreçlerine yönlendirilmelerini sağlar (Ünlü, 2017).
Tarama, gelişimsel gecikmelerin belirlenmesi açısından önemli bir süreçtir; bu sayede gelişimsel olarak tipik
akranlarından farklılık gösteren özel gereksinimli bireyler tespit edilebilmektedir (Rakap ve Kalkan, 2019).

Risk altında olduğu belirlenen bireyler, detaylı değerlendirme sürecine gönderilmeden önce bir ön de-
ğerlendirme sürecine tabi tutulmalıdır. Bu ön değerlendirme süreci, sistematik ve planlı bir şekilde yürütülme-
lidir. Hafif düzeyde zihinsel yetersizliği olan bireyler, okul çağına kadar bazen fark edilmeyebilir. Bu durumda,
sınıf öğretmenlerinin büyük bir sorumluluğu bulunmaktadır. Öğretmenler, sınıflarında zihinsel yetersizliği olan
bireyleri tespit ettiklerinde, basit stratejiler uygulayarak sorunu çözmeye çalışmalıdır. Sınıf öğretmenleri, tara-
ma sonucunda akranlarından farklılık gösteren bireylere yönelik eğitim ortamında yöntem, ortam, araç-gereç
ve ödevlerde öğretimsel ve fiziksel düzenlemeler yapmalıdır (Rakap ve Kalkan, 2019). Bir öğrenci akademik
olarak başarısızlık yaşadığında, hiçbir öğretimsel ve fiziksel uyarlama yapılmadan özel eğitim değerlendirme-
sine gönderilmesi doğru bir yaklaşım değildir (Melekoğlu ve Çakıroğlu, 2019). Çünkü öğretmenin sunduğu bu
imkanlar, risk altındaki bireylere akranlarına yetişme fırsatı sunabilir ve gereksiz yere tanı konulmasını önleye-
bilir. Eğer öğretmenin uyguladığı yöntemler sonucunda birey belirlenen hedeflere doğru ilerleme göstermiyor-
sa, detaylı bir değerlendirme için talepte bulunulabilir. Başka bir deyişle, tarama sonuçlarına göre gelişimsel
olarak risk altında olan bireyler, daha ayrıntılı değerlendirme süreçlerini kapsayan tanı sürecine yönlendirilir
(Rakap, 2017).

30