Page 32 - ÇAĞDAŞ DÜNYA SANATI TARİHİ 12
P. 32

1. ÜNİTE


               Bireyciliği  ve  idealizmi  savunan  romantisizm  akımı  neoklasisizme  tepki  olarak  ortaya  çıkmıştır. Antik  Çağ’ın
               klasisizmi romantisizmden etkilenen sanatçılara göre fazla idealize olmuştur. Mecazi anlatımları tabiata yüklemek bu
               dönemin en önemli özelliğidir. Tabiat resimleri Almanya’da sınırsızlığı ve hürriyeti simgelerken Fransa’da savaşların
               getirdiği yıkımları anlatmak için kullanılmıştır. Akımın genel özellikleri arasında duygusallık, akıl dışıcılık, heyecan,
               içgüdü, öznelcilik, sezgi, ifade, yalnızlık, doğa sevgisi, geçmişe özlem (Orta Çağ) gibi temalar yer almaktadır. Eugene
               Delacroix (Yucin Delakrua) ve Goya gibi sanatçılar sağlam desen ve çizgiselciliğe karşı rengi ön plana çıkarmışlardır.
               Delacroix,  kompozisyonda  renklerin  daha  etkileyici  ve  tanımlayıcı  olduğunu  savunmuş,  doğu  gezilerinde  ışık
               fenomenini daha derinlemesine inceleyebilme fırsatını yakalamıştır. Açık hava ressamlığını teşvik eden sanatçıların
               önde gelenlerindendir. Motiflerinde de çokça doğu unsurları ve figürleri kullanan Delacroix, Fransız zihninin egzotik
               ve yabancı şeylere olan özlemini yansıtmıştır (Görsel 1.43, 1,44). İspanyol sanatçı Goya ise bilinmeyen bir dünyaya
               ait  sahneler  çalışırken  “İspanya  İç  Savaşı”nın  dramatik  anlarını  eserlerinde  canlandırmaya  çalışmıştır.  Fransız
               ordusunun  İspanya’yı  işgali,  işgalcilerin  Madrid’de  birçok  masum  kişiyi  kurşuna  dizmesi  Goya’yı  derinden
               etkilemiştir. Goya, bu toplu kırımı konu olan  “3 Mayıs 1808” adlı yapıtında zafer sarhoşu Fransızların aksine savaşın
               neden olduğu felaket ve haksızlıklara vurgu yapmıştır. Dönemin önemli sanatçıları John Cohnstable (Jon Konstaybıl)
               (1776-1837), William Turner (Wilyım Törnır) (1775-1851) William Blake (Wilyım Blayk) (1757-1827), Antoine Jean
               Gros’tur (Antuan Jen Gros) (1771-1835).






















                         Görsel 1.43: Cezayirli Kadınlar, Delacroix,   Görsel 1.44: Fas Sultanı ve Heyeti, Goya, 1862,
                              1834, Louvre Müzesi, Paris               Emil Georg Bührle Kolleksiyonu, Zürich (Zürih)
               Francisco Goya (1746-1828): Yaşadığı dönemin en güçlü sanatçılarından olan İspanyol ressamdır. Romantisizm resim
               akımının  öncülerinden  ve  aynı  zamanda  karikatürist  olan  sanatçı  saray  ressamlığı  da  yapmıştır.  Yerleşik  resim
               anlayışının  aksine  kendine  özgü  formülleri  olan  sanatçı  resim  alanındaki  yenilikçi  kişiliği  ile  tanınmıştır.  Portre
               çalışmaları ile de tanınan Goya, kendisinden sonra gelen 19. yüzyıl sanatçılarını etkilemiştir. Fransız aydınlanmacı-
               lığından etkilenmiş, görünüm ve tutum en çok ilgisini çeken alanlar olmuştur. İspanyol halk yaşamını, haydutları, renkli
               karnavalları, boğa güreşlerini, insanların umudunu, yaşını, hayal kırıklığını, saflığını ve insanın insana yaptığı eziyetleri
               renkli ve dramatik bir şekilde anlatmıştır. Bu nedenle Fransa’nın İspanya’yı işgal etmesini konu alan çok sayıda gravür
               çalışması yapmıştır. “Giyinik Maya” (Görsel 1.45), “Çıplak Maya”, “Uçan Balon”, “Salıncak”, “Kraliçe” eserlerinden
               bazılarıdır.




















                                                  Görsel 1.45: Giyinik Maya, Goya, 1800,
                                                       Prado Müzesi, Madrid


                                                                                                          29
   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37