Page 20 - ESTETİK 11
P. 20

1.3.1. Estetiğin Tarihsel Gelişimi

                                  Estetik iki yüzyıl gibi kısa bir geçmişe sahip olsa da ele aldığı problemleri ilk
                                  çağlardan beri izlememiz mümkündür. Antik Yunan felsefesinin ele aldığı
                                  estetiğin konuları siyaset ve ahlak problemi ile beraber incelenmiştir. İlk
                                  kez “güzellik” kavramını ortaya koyan düşünür Platon’dur.

                                  Platon’un diyaloglarında estetik ve güzellikle ilgili görüşlerini görmekteyiz.
                                  O,  diyaloglarında  güzelin  öncesiz  ve  sonrasız  idesine  ulaşmak  istiyordu.
                                  “Devlet” ve “Yasalar” da sanatı siyasetin bir aracı konumuna indirgemesine
                                  rağmen “mimesis” kavramını da sanata Platon kazandırmıştır.

                                  Aristoteles Poetika’sında dram ve tragedyadan bahsetmesine karşın genel
                                  olarak “güzeli” ve “sanatı” incelemiştir.  Şiirin öykünme ve öğrenme isteğin-
          Görsel 1.3: Nicolás Boileau-  den doğduğunu söyleyen Aristoteles, Platon’un “mimesis” kuramını daha
          Déspréaux (temsilî)     da geliştirmiştir. Sanatın tutkulardan arınmayı “katharsis”i sağladığını söy-
                                  leyerek sanatı ahlaksal ve dinsel bir araç olarak görmüştür.

                                  Avrupa’da ilk olarak 17. ve 19. yüzyıllarda Fransız, İngiliz ve Alman filozof-
                                  lar, güzelin ve güzelliğin yorumuna dikkatle eğilmişlerdir. Fransa’da Nicolás
                                  Boileau-Déspréaux (Nikilıs Boylo Despro) ve Abbé Charles Batteux (Abey
                                  Çarls Batio) yazılarında estetik konusuna yer vermişlerdir (Görsel 1.3, Gör-
                                  sel 1.4).

                                  17.  yüzyılda  Fransızların  estetiği  metotlaştırıp  bilimselleştirme  çabaları-
                                  nın yanı sıra İngiliz ve İskoç filozoflar da güzeli ve güzelliği yorumlayarak
                                  özel bir estetik anlayışının oluşmasını sağlamışlardır. Edmund Burke, Henry
          Görsel 1.4: Abbé Charles   Home, Dugald Stewart (Dugıld Stivırt), Théodore Jouffroy (Teodor Cıfıroy)
          Batteux (temsilî)       gibi isimler bunların arasında sayılabilir (Görsel 1.5, Görsel 1.6, Görsel 1.7,
                        Görsel 1.8). İngiliz filozofları, insanda güzelliği arayan isteğin dayandığı moral ilkeler üs-
                        tünde durmuşlar ve böylesine bir isteği “saf-istek” olarak nitelemişlerdir. Aynı zamanda
                        “estetik-istek” diye de nitelendirilmiş olan “saf-istek”, insanın özel davranışlarından biri
                        olarak yorumlanmıştır.

                        Alexander Gottlieb Baumgarten estetiğin bilim dalları arasında bağımsız bir konu ola-
                        rak yer almasını sağlamıştır. Aisthanesthai (duyu-algı) sözcüğünden alınan ve Grekçede
                        “duyu” anlamına gelen “estetik” terimi, 18. yüzyılda ilk olarak filozof Baumgarten ta-
                        rafından “güzellik bilimi” anlamında kullanılmıştır. Baumgarten bu konuda “aesthettca




















          Görsel 1.5: Edmund Burke   Görsel 1.6: Henry Home (Lord   Görsel 1.7: Dugald Stewart   Görsel 1.8: Théodore Jouffroy
          (temsilî)              Kames) (temsilî)       (temsilî)               (temsilî)

          18
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25