Page 171 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 11
P. 171

4. Ünite




                  Türkiye’de Modern seramik sanatı bu alandaki endüstriyel gelişmelerin katkısıyla 1950 sonrasında gelişim gös-
               termiştir. Türkiye’de de 1957 yılından başlayarak farklı disiplinlerden Bedri Rahmi Eyüboğlu, Mengü Ertel, Mustafa
               Pilevneli, Cihat Burak, Ali İsmail Türemen gibi birçok sanatçı, sanat yaşamlarının belli dönemlerinde seramik pano
               ve form üretmiştir.
                  Günümüzde ise seramik sanatı çok farklı biçimlerde kendini göstermeye devam etmektedir. Teknolojik geliş-
               meler sonucu ortadan kalkmaya yüz tutan çömlekçilik hâlen varlığını zor koşullar altında da olsa sürdürmektedir.
               Çağdaş faaliyetler izlenerek sanatsal seramik biçimleri oluşturmaya yönelik ilk özel faaliyet Füreyya Koral’ın kur-
               duğu seramik atölyesidir. Füreyya Koral, seramik işine bir hobi olarak başlamış fakat geçen süre içinde teknik araş-
               tırmaların yanı sıra “form” deneylerini arttırarak diğer seramik sanatçılarına örnek olan bir gelişme içine girmiştir.
               Sanatçının gerek duvar panoları gerekse porselen yapımına kadar uzanan sır ve pişirme teknikleriyle oluşturduğu
               objeler, seramik malzemesine ustaca yaklaştığını göstermektedir. Türkiye’de seramiğin geleneksellikten çıkıp, iş-
               levsel yönünü endüstriye bırakarak, sanat yapıtlarında özgün eser olarak kullanılıp bir sanat dili oluşturması kolay
               olmamıştır. İlk dönemlerde seramik sanatının anlaşılması ve yorumlanması uzun zaman almıştır. Seramik; günü-
               müzde özgün bir sanat dili oluşturmak için işlevselliğinin dışında, tek başına bir anlam ifade ederek soyut formlara
               dönüşme olanağı bulmuştur.
                  Günümüzde sanatçının yeni biçimler yaratma düşüncesi ile yaptığı soyut seramik heykeller, özgün biçim ifa-
               desinin yanı sıra bilgi, deney ve yeteneklerinin pekiştirilmesi ile ortaya konulmaktadır. Seramiğin sanat olmasını
               sağlayan nedenler yüzeysel ve hacimsel konuların iç içe olması, resim ve heykel kurallarını kapsaması, tekniğin
               ustaca kullanılmasıdır. Seramik, mimari yapıların iç ve dış yüzeylerinde karşımıza çıkmaktadır. Jale Yılmabaşar,
               Hamiyet Çolakoğlu, Bingül Başarır gibi seramik sanatçılarının, mimari yapılarda insanlarla buluşan birçok seramik
               pano uygulamaları bulunmaktadır. Jale Yılmabaşar’ın form ve motif uyumunu araştıran çalışmaları birçok sanatçı-
               ya esin kaynağı olmuştur (Görsel 4.30). Seramik alanındaki çalışmaları dışında, eğitime katkıları da bulunan Beril
               Anılanmert, Tülin Ayta, Fehmi Erdoğdu gibi sanatçılar ortak denebilecek bir araştırma disiplini içinde, seramik
               malzemeyi yeni bir anlatım aracına dönüştürmüşlerdir.













































                Görsel 4.30: Seramik duvar pano detayı, Jale Yılmabaşar, İstanbul








            168
   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176