Page 33 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 12

1. Ünite

Abartıdan doğal ölçülere geçiş, Yunan sanatı ile başlamıştır. İdeal ölçü ile güzellik anlayışı, oluşturulmaya çalı-
şılan Yunan heykelinde kişisel özellikler yerine idealize edilmiş ortak ideal biçim belirlenmiştir. İdeal ölçülere uy-
gun insan vücutları Yunan heykelinin başlıca özelliğidir (Görsel 1.38). Yunan heykel sanatı yansıttığı özelliklerine
göre üç bölümde incelenebilir. Antik Çağ, Klasik Çağ, Helenistik Çağ. Antik ve Klasik Çağ heykelleri inanca bağlı
yapılmış tapınak heykelleridir. Sanatçılar, tanrıları tüm yücelikleri ile en yetkin biçimde betimlemeye çalışmış-
lardır. Helenistik Dönem’de ise ifade, idealize edilmiş yüz çalışmalarının dışında gelişerek daha realist bir gelişim
göstermiştir. Bu gerçekçi üslup portre sanatının doğmasını sağlamıştır (Görsel 1.39).

Görsel 1.38: Yunan Dönemi Demeter Heykeli, Napoli, Görsel 1.39: Hellenistik Dönem Büst, bronz, National Gallery of Art, Washington
İtalya
Romalılar, Yunanistan’dan gelen heykelleri kopyalayarak çoğaltmış, bu alanda yaratıcılık gösterememişler an-
cak dini inanca bağlı olarak gelişen portre sanatında gelişim göstermişlerdir. Bu dönemde oldukça gerçekçi bir
üslupla yapılan portrelerde her türlü yüz ifadesi ve kişisel özellikler başarıyla işlenmiştir. Yine bu dönemde dine
bağlı olarak ölüleri yakma geleneği, yerini giderek yaygınlaşan ölü gömme geleneğine bırakmıştır. Bu gelenek ile
mezarlarda kullanılan lahit sanatı gelişmiştir. Lahit yüzeylerine genellikle savaş, mitoloji, av sahneleri ve bitki mo-
tiflerini içeren kabartmalar yapılmıştır (Görsel 1.40).

Görsel 1.40: Roman lahit, 2. yy., Los Angeles Müzesi

30