Page 85 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 12
P. 85

2. Ünite



                  Büst formları, Modernizm’e kadar bireyin fiziksel özelliklerine bağlı kalmış, toplum içindeki görevine ve değe-
               rine işaret etmeye çalışmıştır. Bu kalıpların dışına çıkan çağdaş sanatçılardan Umberto Boccioi’nin çalışmalarında
               hareketli hacim anlayışı ile biçim ve mekânı bütünleştirmeye çalıştığı görülür (Görsel 2.15). Naum Gabo’nun büstü
               incelendiğinde de geniş ışık-gölge planları formun nesnel gerçekliğini çağrıştıracak biçimde plastik değer olarak
               kullanılmıştır. Yüzeyde kullandığı boşluklar ise güçlü bir hareket etkisi oluşturur (Görsel 2.16).
                  Modernizm’le birlikte büst çalışmaları geleneksel anlayıştan uzaklaşarak betimlenen kişinin özelliklerini ön plan-
               da tutmama çabasında ve çoğu gerçekçilikten uzak, bilindik olmayan portre tasvirleri şeklindedir (Görsel 2.17, 2.18).

































                   Görsel 2.15: Baş, Umberto Boccioni, 1913, Metropolitan Müze-  Görsel 2.16: Büst, Naum Gabo, 1916, Modern Sanat Müzesi,
                   si, New York                                Londra
































                    Görsel 2.17: Mekanik Baş, Raoul Hausmann [Raul Hezmın   Görsel 2.18: Kafa Modeli, Antoine Pevsner [Antoin Pevsnır
                    (1886-1971)], 1920, Ulusal Sanat Galerisi, Washington  (1886-1962)], 1923-1924, Tate Modern Sanat Müzesi, Londra








             82
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90