Page 129 - TÜRK MÜZİĞİ TARİHİ 12
P. 129

levanten          : Özellikle Tanzimat sonrasında büyük liman kentlerinde yoğunlaşan ve ticaretle uğra-
                                  şan, Hristiyanlara verilen ad.
                                                           M
              mahlas            : Takma ad.
              mani              : Genellikle birinci, ikinci ve dördüncü dizeleri uyaklı olan, daha çok hecenin yedili ölçü-
                                  süyle söylenen halk şiiri.
              manzume           : Edebiyat, şiir.
              medrese           : İslam ülkelerinde, genellikle İslam dini kurallarına uygun bilimlerin okutulduğu yer.
              menkıbe           : Din büyüklerinin veya tarihe geçmiş ünlü kimselerin yaşamları ve olağanüstü davra-
                                  nışlarıyla ilgili hikâye.
              mertebe           : Aşama, derece, rütbe.
              mesire            : Gezinti yeri, gezilecek yer.
              meşk              : Alışmak ve öğrenmek için yapılan çalışma, alıştırma.
              mihraçlama        : Hz. Muhammed’in miraca yükselmesini tasvir eden dizelerdir.

              mistik            : Gizemsel.
              misyon            : Görev.
              motif             : Bestenin bir parçasına çeşitli yönlerden birlik sağlayan belirleyici küçük birim.
              muhammes          : Beş parçası olan, beşli.
              murabba           : Dört dizeli bentlerden oluşan divan edebiyatı şiiri.
              musikişinas       : Müzikle uğraşan kimse.
              mutrıb            : Çalgıcı, çalgı çalan. Şarkıcı, şarkı söyleyen. Hanende.
              müessese          : Kurum.
              mürşit            : Doğru yolu gösteren kimse, kılavuz.
              müsamaha          : Görmezden gelme, tolerans.
                                                           N
              nazım             : Şiir.
              nesnel            : Gerçeğe varmak amacıyla, taraf tutmadan inceleme yapan, hüküm veren, objektif.
              nüans             : Ayırtı. İnce ayrım.
              nüfuz             : Söz geçirme, güçlü olma, erk.
              nühüft            : Klasik Türk müziğinde bir bileşik makam.
                                                          O-Ö
              oratoryo          : Solo sesler, koro ve orkestra için yazılmış, oyun ögesi bulunmayan, kutsal nitelikte mü-
                                  zik eseri.
              otorite           : Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse.
              oymak             : Aşiret.
              ölçüt             : Bir yargıya varabilmek ya da bir değer biçebilmek için başvurulan ilke, ölçü.
                                                           P
              patrikhane        : Hristiyan Ortodoks Kilisesi’nin yönetimi altında olan kilise kurulu.
              peşrev            : Klasik Türk müziğinde faslın giriş taksiminden sonra, şarkıdan önce çalınan parça.
              potpuri           : Karmaca.
                                                           R
              rakkas            : Dansçı.
              rumi              : Eskiden kullanılmış olan, miladi takvimden on üç gün geri bir takvim.






          128
   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134