Page 87 - Sosyal Bilimler Liseleri Oku-Yorum Yazı-Yorum Projesi Öğrenci Seçkisi
P. 87

ğümüze kavuşmamızı izler, cumhuriyetimizle gurur duyardım. Onlu yıllarda belki cephede çarpışır belki
        de ordumuza destek olurdum. Gerekirse Sarıkamış’taki atalarımız gibi ne pahasına olursa olsun askerimize
        cephane taşırdım. Elimde avcumda ne varsa verirdim. Daha öncesinde belki Balkanlar’dan göçer gelirdim,
        belki İstanbul’daki o karmaşaya şahit olurdum, belki de Anadolu’da yaşamak için çırpınırdım.


               Sözün özü ben, siyah beyaz düşlerimin yarattığı bir cümleyim. Anlayan yok. Özne ve yüklemini
        soran yok. İnsanlık, sevgi, saygı, sakinlik, fedakârlık hasretindeyim. Bu 21. yüzyıl denen illet birbirine ne
        tahammülü ne saygısı ne de sevgisi olan insanlar yarattı. Sosyal medya karar veriyor nasıl davranacağımı-
        za, giyineceğimize, konuşacağımıza, seveceğimize. Bir söz meşhur oluyor, bir bakıyoruz tüm gençler onu
        söylüyor. Bir tarz moda olmuş herkesin aynı kıyafetlerin farklı rengi. Yaratıcılık, özgünlük yok. Şarkılar, dizi-
        ler anlamsız, hep birbirine benziyor. Şiddet, çarpık ilişkiler, birbirlerinin kuyusunu kazan insanlar, intikam,
        güzel yüzler. Eski dizilere, filmlere, şarkılara bir bakın. İsimleri bile insanda duyguları uyandırmaya yetiyor:
        Neşeli Günler, Bizim Aile, Hayat Bayram Olsa… Üzücü olanlar bile bir anlam ifade ediyor. Şu sözlerin ağırlığı
        şimdi hangi şarkıda var?


               “Şarkılarla ağladık, şarkılarla güldük. Şarkılarda ayrıldık, şarkılarda üzüldük. Şarkılarda hayat, şarkı-
        larda ölüm, olursa olsun. Ah, bu şarkıların gözü kör olsun!’’


               Ben, genç bir bedende sıkışmış eski bir ruhum. Bir pikapta çalıyor hissettiklerim. Beyoğlu’nda Bay-
        lan Pastanesi’nde yazılıyor söylemek istediklerim. Yürüdüğüm her sokakta geçmişin sesinin tınısını duyu-
        yorum, hâlâ oralarda. Duymak isteyene… Sırtı bana dönük bir hayali kovalıyorum. Adını koyamadığım yeni
        bir şeylere başlarken yollar hep aynı. Ben bu yüzyılda nefes alamıyorum, mutlu olamıyorum, alışamıyorum.
        Düşlerin en acımasızını düşlüyorum, geçmişi…


                                                       Sena PALA
                                     Burdur Mehmet Uzal Sosyal Bilimler Lisesi









































                                                                                                           85
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92