Page 90 - BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR TARİHİ 12

1. Karakucak Güreşi

Türklerin millî güreş türüdür. Orta Asya’da
başlayan ve Osmanlı Dönemi’nde de devam eden
bu güreş, çimen ya da toprak zeminde yapılır. Gü-
reşte galip gelebilmek için rakibin iki omzunun
yere getirilmesi, rakibin üç adım taşınması veya
pırpıtın (vücudu çok sıkı saran dar pantolon) yır-
tılması gerekir. Bu güreşte alan ve süre sınırlaması
yoktur (Görsel 4.3).

2. Aba Güreşi Görsel 4.3: Karakucak güreşi
Gaziantep ve Hatay yörelerinde çok yapı-
lan bir güreş türüdür. Adını pehlivanların giydiği
abadan almıştır. Aba; kol ucundan koltuk altına
kadar kesik olan, uzun, yakasız, yarım kollu, ke-
çeden yapılmış bir giysidir. Abayı giyen pehlivan,
beline bir kuşak bağlar. Güreşin süresi 7 dakikadır
ve yerdeki mücadele 2 dakikayı geçemez. Sıkle-
tin olmadığı bu güreş türü, judo sporuna oldukça
benzemektedir (Görsel 4.4).

3. Kırım Türk Güreşi (Tatar Güreşi) Görsel 4.4: Aba güreşi
Kırım Tatarcasında “küreş” olarak geçen
bu güreş türü, Hıdırellez ve Tepreş eğlencelerinde
yapılır. Pehlivanlar; sadece ceket ve ayakkabılarını
çıkartırlar, rakiplerinin beline bağladıkları kuşakla-
rı ellerine bağlarlar ve diğer elleriyle rakibin belin-
deki kuşağı tutarak birbirlerini yıkmaya çalışırlar.
Güreşçilerden birinin iki omzunun yere değmesi
ile güreş sonlanır (Görsel 4.5).

4. Şalvar Güreşi Görsel 4.5: Kırım Türk güreşi (Tatar güreşi)

Bu güreşte kısa şalvarlar giyilir. Ayakta baş-
layan güreş, güreşçilerden birinin göbeğinin gök-
yüzünü görmesiyle sonlanır. Davul, zurna eşliğin-
de yapılan güreşlerdir (Görsel 4.6).

Görsel 4.6: Şalvar güreşi

88 OSMANLI DEVLETİ’NDE BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR