Page 24 - EĞİTSEL OYUNLAR 9

Eflatun, çocukların eğitimi için önce ana babaların yetiştirilmesi gerektiğini ileri
sürer. Çocuğun eğitiminin beden eğitimi ve ruh eğitimi olmak üzere iki alanda yapılmasını
önerir. Bedensel eğitim açısından oyunun eğitsel değerinden bahsederek “Çocuk oyunla
büyümelidir.” der

Piaget (Piyaje) ise oyunu bir “uyum” olarak görmekte-
dir. Çocuk gelişimi araştırmalarına bilişsel açıdan katkılar sağ-
layan Piaget’nin zekâyı bireyin çevreye uyması olarak tanımla-
dığı düşünülünce oyunun da bu uyum sağlamadaki etkileri göz
ardı edilemez.

Gazali, oyunun çocuk eğitiminde önemli olduğunu be-
lirtir. Ona göre oyun, çocuğun belleğini yeniler, öğrenme gücü-
nü artırır ve çocuğu dinlendirir.

Gross’a (Gıros) göre oyun bir pratiktir. İleride karşılaşı-
labilecek davranış biçimleri, oyun yoluyla denenir ve çocuk bu
yolla geleceğe ilişkin korunmalı bir deneyim alanı bulur. Oyun,
korunmalı bir deneyim alanıdır. Çünkü oyunla edinilecek bilgi
ve beceriler birebir gerçek değil, çocuk için tasarlanmış bir şab-
lon niteliğindedir. Çocuk bu şablonlarla geleceğe ilişkin dene-
Görsel 2.2.
yimler edinerek hayata hazırlanır.

Görsel 2.3. Görsel 2.4.

Montaigne ( Monteyn), oyunu çocukların en gerçek uğraşıları olarak tanımlamıştır.
Çünkü çocuk, hayatı oyun olarak algılar. Hayat; nasıl bir anne için çocuk, sınava girecek
bir öğrenci için sınav soruları ise çocuk için de sadece oyundur. Çocuğun uykudan uyanıp
tekrar uyuyuncaya kadarki tek faaliyeti oyun oynamaktır. Arada yemek yemek, tuvalete
gitmek gibi angarya işlere de zaman ayırır. Oyununa engel olacak her türlü duruma karşı
çıkar.

22