Page 409 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 Beceri Temelli Etkinlik Kitabı
P. 409

Ortaöğretim Genel Müdürlüğü                         TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 11          201

             7.ÜNİTE > Tiyatro  Kazanım A.3.12: Yazar ile metin arasındaki ilişkiyi değerlendirir.
             Alan Becerileri: Okuma Becerisi  Genel Beceriler: Eleştirel Düşünme Becerisi
             Etkinlik İsmi                        Yazar-Metin İlişkisi                           25 dk.
             Amacı      Metin çözümlemeleri sayesinde yazarla metin arasındaki ilişkiyi açıklayabilmek.   Bireysel


              Yönerge  Aşağıdaki metni okuyunuz ve soruları cevaplayınız.
                     (Metin, aslına sadık kalınarak alınmıştır.)


                                                   Vişne Bahçesi
              (…)

              L. ANDREYEVNA — Vişne bahçesi satıldı mı?
              LOPAHİN — Satıldı.
              L. ANDREYEVNA — Kim aldı?

              LOPAHİN — Ben. (Bir sessizlik.)
              (L. Andreyevna ezilmiştir. Koltuğa ve masaya tutunmasa düşecektir. Varya belinden anahtarları çıka-
              rır, yere, konuk odasının ortasına fırlatır, çıkar.)
              LOPAHİN (Devamla.) — Ben satın aldım. Durun baylar, rica ederim, başım dönüyor, konuşamı-
              yorum... (Güler.) Mezata gittik, baktık. Deriganov gelmiş bile. Leonid Andreyiç’te sadece bir on beş
              bin vardı. Deriganov borcun üstüne hemen bir otuz bin sürdü. Baktım iş böyle, sen misin, kırk bin
              dedim. O kırk beşe yükseltti. Ben elli beşe. O, uzun sözün kısası, beş beş yükseltiyor, ben on on... Eh,
              sonunda bende kaldı. Borcun üstüne doksan bin verdim, bende kaldı. Vişne bahçesi artık benim.
              Benim! (Kahkahalarla güler.) Tanrım, Tanrım, vişne bahçesi artık benim oldu! Konuşun, aklın ba-
              şında değil, gördüklerin hep düş deyin... (Tepinir.) Üstüme gelmeyin! Babamla dedem mezarlarından
              başlarını kaldırıp da olup biteni görselerdi, o sümsük, yarı cahil Yermolaylarının, kışın çıplak ayakla
              seyirten Yermolay’ın, dünyada bir eşi daha bulunmayan çiftliği satın aldığını görselerdi... Dedemle
              babamın köle olduğu, mutfağına bile giremedikleri çiftliği satın aldım. Uykudayım. Bu gördüklerim,
              düş, hayal... Bilinmezliğin karanlığıyla kaplı imgelemin bir oyunu bu... (Anahtarları yerden alır; sev-
              giyle gülümseyerek.) Anahtarları fırlatıp attı, artık buranın sahibesi olmadığını göstermek istiyor...
              (Anahtarları şıngırdatır.) Eh, hepsi bir.
              (Orkestranın akord sesleri işitilir.)
              LOPAHİN (Devamla.) — Hey, müzikçiler, çalın, dinlemek istiyorum sizi! Gelin de görün Yermolay
              Lopahin’in baltayı kaptığı gibi vişne bahçesine nasıl dalacağını, ağaçlarını nasıl birbiri ardına devi-
              receğini. Yazlıklar kuracağız. Torunlarımızla onların torunları yeni bir yaşam görecekler burada...
              Müzik, haydi, çal!
              (Müzik çalar. L. Andreyevna, bir sandalyeye yığılmış, acı acı ağlamaktadır.)

              (…)
              L. ANDREYEVNA — Gidelim!
              LOPAHİN — Herkes burada mı? Orada kimse yok ya? (Soldaki yan kapıyı kilitler.) Burada eşyalar
              yığılı, kitlemek gerek. Gidelim!
              ANYA — Elveda evim, elveda eski yaşam!

              TROFİMOV — Selam yeni yaşam! (Anya’yla çıkarlar.)
              (Varya bakışlarıyla odayı tarar, acele etmeksizin çıkar. Yâşa, köpeğiyle birlikte Şarlotta çıkarlar.)
              LOPAHİN — Demek ilkbahara kadar. Çıkalım baylar... Allahaısmarladık... (Çıkar.)



                                                                                                   407
   404   405   406   407   408   409   410   411   412   413   414