Page 94 - Türk Dili ve Edebiyatı

10 TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI

HACİVAT : Ne korlar?
KARAGÖZ : Aksaray Hamamı’nı korlar.
HACİVAT : Hay Allah müstehakkını versin, Karagözüm! Hamam sofranın ortasına gelir mi?
KARAGÖZ : Ufaltırlar da, küçültür, öyle korlar.
HACİVAT : Değil efendim, önce çorba korlar.
KARAGÖZ : Haa, çorba korlar.
HACİVAT : Çorbanın içine ne sıkarlar?
KARAGÖZ : Sıkarlar, sıkarlar… Kaşık sıkarlar.
HACİVAT : Hayır canım, kaşık dizilir.
KARAGÖZ : Sıkarlar, sıkarlar… Tuz sıkarlar.
HACİVAT : Birader, tuz ekilir.
KARAGÖZ : Sıkarlar, sıkarlar… Biber sıkarlar.
HACİVAT : Hayır, biber ekilir.
KARAGÖZ : Sıkarlar, sıkarlar, sıkarlar… Misafirler dişlerini sıkarlar.
HACİVAT : Canım, neden?
KARAGÖZ : Birisi başlasın da, sonra biz başlayalım diyerekten.
HACİVAT : Efendim, değil. Çorbanın içine ne sıkarlar? Onu soruyorum.
KARAGÖZ : Hoppalaa! Sıkarlar, sıkarlar…
HACİVAT : Ne sıkarlar?
KARAGÖZ : Tabanca sıkarlar.
HACİVAT : Birader, ne işi var?
KARAGÖZ : Tabiî. Şehriyelerle pirinçler kavga ediyorlarsa ayrılsınlar diyerekten.
HACİVAT : Karagözüm, limon sıkarlar. Benim de sana söylemiş olduğum “Bir ufacık fıçıcık, içi dolu turşu-
cuk” limon değil mi?
KARAGÖZ : Bunu kim bilmez be! Şurada oturan mini mini yavrular bile bilir. Sen şimdi bilmeceyi benden
dinle.
HACİVAT : Benim bilmecelere karnım tok.
KARAGÖZ : Dinle bakalım.
HACİVAT : Söyle bakalım, Karagözüm!
KARAGÖZ : Çabuk bilme haa!
[……………………………..]
HACİVAT : Canım, söyle bakalım nedir?
KARAGÖZ : Hacivat: “El üstünde kaydırmaca”.
HACİVAT : Malûm.
KARAGÖZ : Ne o?
HACİVAT : Sabun.
KARAGÖZ : Peki, “Dil üstünde kaydırmaca”.
HACİVAT : Evet efendim, “dondurma”.
KARAGÖZ : Bilme çabuk be! Boğazını sıkayım arada sırada.
HACİVAT : Efendim, bilirim ben onu.
KARAGÖZ : Peki, “Gıcırlının bıcırlısı, bıcırlının gıcırlısı; yarısı canlı, yarısı cansız; yarısı yenir, yarısı yenmez; on
ayaklı, altı gözlü, üç başlı”. Nedir o?
HACİVAT : Aman Karagözüm, bu nasıl bilmece bu?
KARAGÖZ : Bilmeli, Hacivat.

92