Page 11 - Fen Lisesi Fizik 12 | 4. Ünite
P. 11

1.


                 4.1. ATOM KAVRAMININ TARİHSEL GELİŞİMİ
 4.1. ATOM KAVRAMININ TARİHSEL GELİŞİMİ  4.1. ATOM KAVRAMININ TARİHSEL GELİŞİMİ                         BÖLÜM



               Bohr Atom Teorisi

               Rutherford  atom  teorisinde  elektronların  çekirdek
               üzerine düşmeden hareket etmesi ve çekirdekte bu-
               lunan pozitif yüklerin dağılmadan durabilmesi tam
               olarak  açıklanamamıştı.  Atom  teorisindeki  bu  ek-
               sikleri gören Neils Bohr (Görsel 4.1.6), Max Planck
               (Maks Plank) ve Einstein’ın teorilerini de kullanarak
               atomik boyutta geçerli olacak yeni bir teori sundu.
               Bohr,  kendi  atom  teorisinde  belirli  yörüngelerden
               bahsetmiş, klasik fiziğin atomik boyutta yeterli olma-
               dığını  söylemiştir.  Ayrıca  teorisinde  atom  yarıçapı,
               enerji seviyeleri, uyarılma, iyonlaşma ve ışıma kav-
               ramlarını açıklamıştır.
               Klasik  elektromanyetik  teoriye  göre  Rutherford
               atom  modelinde  elektronlar  çekirdek  çevresinde
               dönerken  sürekli  ışıma  yapmalıydı.  Bohr,  ışımala-
               rın sürekli olmadığını yörünge kavramını kullanarak
               anlatmıştır. Atomlarda belirli yörünge kavramını ilk   Görsel 4.1.6: Neils Bohr (1885-1962)
               defa  Bohr  kullanmıştır.  Elektronların  çekirdekten
               uzaklıklarını, açısal momentumlarını, enerjilerini yö-
               rüngeler  kavramını  kullanarak  ifade  etmiştir.  Bohr
               atom  teorisinde  elektronların  hareketi  iki  hipotez
               hâlinde anlatılabilir:
                                                                                                                 183

               1. Elektronlar, pozitif yüklü çekirdek çevresinde Coulomb kuvvetinin etkisiyle ışıma yapmadan kararlı
                    yörüngelerde dolanır.

               Çekirdek  çevresinde  kararlı  yörüngelerde  dolanan
               elektronlar (Şekil 4.1.4), her açısal momentum de-
               ğerini alamaz. Açısal momentum her değeri alama-             2 v v
               dığı için kesiklidir. Elektronun açısal momentumu-
               nunun klasik fizikteki açısal momentuma (L=m.v.r)
               eşit olduğunu söylemiştir. Bohr, yörüngede dolanan        -
               bir elektronun açısal momentumunu şu şekilde ifa-  Elektron
               de etmiştir:
                                                                               F2 v      +
                                                                               ç         ekim
                      h
                     n.h
                L= n.
                      2π                                                              Çekirdek
                     2  2
               Burada  L  açısal  momentum,  h  Planck  sabiti,  n
               ise  elektronun  dolandığı  yörünge  numarasıdır
               (n=1,2,3...).


               Bohr, atomun yapısını anlamak için tek proton ve
               tek  elektronu  bulunan  hidrojeni  seçmiştir.  Elekt-  Şekil 4.1.4: Elektronlara etki eden çekim kuvveti
               riksel kuvvetin sadece proton ve elektron arasında
               oluşması yine bir kolaylık olacaktı. Çok elektronlu
               atomlar karmaşık yapıda olduğu için en başta hid-
               rojen ile başlamak mantıklıydı.
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16