Page 30 - Fen Lisesi Fizik 12 | 4. Ünite
P. 30

4.

         ÜNİTE                                                        4.2. BÜYÜK PATLAMA VE EVRENİN OLUŞUMU
                                                                    4.2. BÜYÜK PATLAMA VE EVRENİN OLUŞUMU



            4.2.1. BÜYÜK PATLAMA TEORİSİ


            16.yy’da  Dünya’nın  Güneş  çevresinde  döndüğünün
            anlaşılması ve Güneş merkezli evren modelinin ortaya
            konması büyük bir şaşkınlık yaratmıştı. 1920’li yıllarda
            Amerikalı  gökbilimci  Edwin  Hubble’ın  (Görsel  4.2.1)
            yaptığı gözlemlerin sonuçları daha da sarsıcı olmuştur.
            Dönemin en güçlü teleskobu olan 2,5 metrelik Hooker
            Teleskobu  kullanılarak  yapılan  bu  gözlemler  evrenin
            sabit  olmadığını  ve  sürekli  genişlediğini  göstermiştir.
            Hubble’ın bu gözlemlerine kadar evrenin oluşumu ve
            geleceği ile ilgili birçok farklı teori ileri sürülmüştü. Bu
            teorilerden en çok ses getirenler şunlardır:

            • Sabit Durum Modeli: Evrenin daima aynı görün-
                düğü anlayışını savunmaktadır.
            • Açılıp Kapanan Evren Modeli: Evrenin önce ge-
               nişleyip daha sonra büzüldüğünü ve bu döngünün
               sürekli devam ettiğini savunan modeldir.
                                                            Görsel 4.2.1: Edwin Hubble (1889-1953)
            • Sonsuz Evrenler ve Vakum Modeli: İnsanoğlunun
               içinde yaşadığı evren dışında birçok evrenin olduğu-
               nu kabul eden anlayıştır. Bu anlayışa göre tüm evren-
    202        leri doğuran uzay bir sabun okyanusuna benzer.
            Galaksilerin  yaydığı  ışığın  tayfını  inceleyen  Hubble,
            neredeyse  bütün  galaksilerin  birbirinden  uzaklaş-
            makta olduğunu ve ne kadar uzaktalarsa o kadar hızlı
            uzaklaştıklarını belirledi.





            Hubble Yasası göz önüne alındığında evrenin geç-
            mişte daha küçük olması gerektiği ortaya çıkmak-  Görsel 4.2.2: Büyük patlama tasviri
            tadır.  Uzak  bir  geçmişte  evrendeki  bütün  madde
            ve enerji, hayal bile edilemeyecek bir yoğunluğu ve
            sıcaklığı olan küçük tekil bir noktada toplanmış ol-
            malıydı. Zamanda yeterince geriye gidebilme şansı
            olsaydı büyük patlama denilen her şeyin başladığı
            bu zamana ulaşılabilirdi (Görsel 4.2.2).


            1931  yılında  Arthur  Eddington  (Artur  Edingtın),
            evreni  genişlemekte  olan  bir  balonun  yüzeyine,
            galaksileri ise ba lonun yüzeyindeki noktalara ben-
            zetmiştir (Görsel 4.2.3). Bu açıklama, evrenin geniş-
            lemesini ve uzaktaki galaksilerin yakın olanlara göre
            daha hızlı uzaklaşmasını modellemektedir.

                                                          Görsel 4.2.3: Evrenin genişlemesinin balonla modellenmesi
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35