Page 142 - GENEL SANAT TARİHİ 10
P. 142

GENEL SANAT TARİHİ

          Minimalizm akımının özellikleri:

          •   Akımın sanatçıları, sanatta sadelik, basitlik ve azlık kavramlarını savunmuşlardır.
          •   Minimal yapıtlar yalın, temiz ve sade estetik anlayışlarıyla anlatımcılığa karşı durmuşlardır.
          •   Heykellerde figür yoktur.
          •   Eserler üç boyutludur.

          •   Heykellerde biçimsel yalınlaşma vardır.
          •   Hazır malzeme kullanılmıştır.

          Minimal sanat kavramı, diğer sanat akımlarıyla da etkileşime girmiştir. Minimal sanat konstrüktivizm
          akımında, De Stijl Grubu ressamların çalışmalarında, pop art akımında ve sert kenar resimlerinde
          de düşünce olarak yer almaktadır. Bununla birlikte süreç sanatı, arazi sanatı, performans sanatı,
          kavramsal sanat, enstalasyon sanatı gibi sanatlar da minimalizmden etkilenmiştir. Minimalizm
          akımının  sadelik,  basitlik  ve  azlık  kavramlarını  öne  çıkaran  yaklaşımı  ve  indirgemeci  eğilimleri
          mimarlık ve peyzaj mimarlığı alanlarında da etkili olmuş ve bu kapsamda ürünler ortaya çıkmıştır.
          Minimalist tavrın en önemli sanatçıları Carl Andre (Karl Andır), Donald Judd (Danıld Jad), Dan
          Flawin (Dan Flavin), Robert Morris (Robert Moris), Sol Lewitt (Sol Levit), Richard Serra'dır (Riçırt
          Serra).
          Carl  Andre  (1935-….)  1960’ların  başında  inşaat  kalaslarını  yontarak  dikey  heykeller  yapmıştır.
          Sonrasında  kalasların  yontulmadan  önce  daha  iyi  olduğuna  karar  vermiş  ve  ağacı  geleneksel
          yontma yöntemiyle heykele dönüştürmekten vazgeçmiştir. Carl Andre, çok çeşitli malzemeler
          (ahşap, tuğla vb.) kullanmış, bu malzemelerin orijinal hâllerini bozmadan bir düzenleme yapmıştır.
          Böylece önceden sanatsal hiçbir anlamı olmayan objelere farklı gözle bakılabileceğini göstermiş,
          nesnelerin  kendi  başına  da  bir  anlatıma  sahip  olabileceğini  vurgulamak  istemiştir.  Minimalist
          heykeltıraş Carl Andre için heykel; kendisiyle, çevreyle ve insanla yeni ilişkiler kurabildiği sürece
          var  olan  bir  nesnedir.  Andre  ilk  yapıtlarında  anıtsal  boyutta  konstrüksiyonlar  kullanmış  ancak
          kısa bir süre sonra yapıtlarında yüksekliği
          azaltmış,   yer   heykelleri   geliştirerek
          heykellerini  zemine  yaymaya  başlamıştır.
          Hazır endüstriyel malzemeleri kullanmak;
          boyutları  tekrar  etmek;  kare,  küp,  çizgi,
          diyagram  gibi  büyük  modüllü  elemanları
          tercih  etmek,  malzemeyi  kendi  rengiyle
          ve  olduğu  gibi  kullanmak  Andre’nin
          heykellerinin  temel  özellikleridir.  Andre,
          zemin  heykellerinde  tek  tür  biçimleri
          yinelemiş,  yalın  biçimler  yaratmış  ve
          heykelin  hacimsel  özelliğini  en  aza
          indirgemiştir.  Carl  Andre  “Trabum”  isimli
          heykel  çalışmasında  dokuz  adet  ahşap
          kütük parçasını bir araya getirerek bir küp
          oluşturmuştur (Görsel 5.19). Heykeldeki bu
          yalın,  işlenmemişlik  hissi  veren  yaklaşım
          minimalizmin  en  aza  ve  en  saf  hâle
          indirgeme mantığının göstergesidir.




                                                        Görsel 5.19: Trabum, Carl Andre, 1977, Guggenheim Müzesi, Bilbao, İspanya



          140
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147