Page 144 - TÜRK HALK MÜZİĞİ TEORİ VE UYGULAMASI 12

6. ÜNİTE

gerdaniye: 1. Klasik Türk müziğinde tiz sekizlideki sol sesi. 2. Klasik Türk müziğinde
kullanılan birleşik makam.
gider: Bir eserin hızı.
göçürme (göçürüm/göçerim): 1. Herhangi bir çalgı ya da ses için yazılmış müzik

eserini bir başka algı ya da çalgılar grubunun icra edebilmesi için düzenlemek. 2. Klasik
Türk müziğinde "şed" veya "aktarım"a verilen isim.
güçlü: 1. Klasik Türk müziğinde bir makam dizisini oluştururken üçlü, dörtlü ve beşli
çeşnilerinin birleştiği ek yerindeki sese verilen isim. 2. Kuvvetli ses çıkarma.

güfte: Türk müziğinde sözlü formlarda söz kısmına ya da müziğin şiirine verilen isim.

H

Hak: Yaradan.
halay: Doğu, Orta ve Güney Anadolu bölgelerinde oynanan, sıralı ve dairesel karakterli

oyunlar ile bu oyunların müziklerine verilen genel isim.
hız: Müzik eserinde tempoyu belirleyen hareket özelliği.
hicap: Utanç, utanma, sıkılma.
hicaz: 1. Klasik Türk müziğinde tiz sekizlideki küçük mücenneb diyezi almış do veya

bakiye bemolü olmuş re sesi. 2. Klasik Türk müziğinde kullanılan basit makam.
Hüda: Tanrı.
hüseyni: 1. Klasik Türk müziğinde tiz sekizlideki mi sesine verilen isim. 2. Klasik Türk
müziğinde kullanılan basit makam. 3. Alevi-Bektaşi toplulukları arasında kullanılan bir

makam ve bu makam kalıbıyla icra edilen kalıp ezgi.

I

ırak: 1. Klasik Türk müziğinde orta sekizlideki bakiye diyezi almış fa sesi. 2. Klasik Türk
müziğinde birleşik makam.

İ

icra: 1. Klasik Türk müziği eserlerini çalan ve okuyan, müziği icra eden topluluk.
2. İstanbul Belediye Konservatuvarı çatısı altında Hüseyin Sadeddin Arel tarafından
kurulan ve uzun yıllar etkinlik gösteren klasik Türk müziği topluluğu.
ika: Klasik Türk müziğindeki usul kalıpları.

ilahi: 1.Allah ile ilgili olan, Tanrı'ya özgü olan; tanrısal, rahmani. 2. Olağanüstü,
mükemmel olan.
inici: 1. Dizinin ince seslerden kalın seslere doğru ilerlemesi. 2. Klasik Türk müziğinde
kullanılan makamlardaki belirleyici ögelerden biri. 3. Ezginin seyri.

142