Page 98 - TİYATRO TARİHİ 9
P. 98
Klasik kaynakları inceleyen İtalyanlar, Romalı mimar Vitrivius’un De Architectura (De Arkitektura) adlı yapıtını
kendi dillerine çevirmişlerdir. İtalyan sanatçı Sebastiano Serlio, bu eseri yayımlayarak tanıtan kişi olmuştur.
Rönesans İtalya’sında sarayların balo salonlarının tiyatro mekânlarına dönüşmesinde Serlio’nun tasarımları esas
alınmıştır (Görsel 5.4). Hatta bu dönemde saraylarda ortaya çıkan tiyatroların tamamı Serlio Tiyatrosu olarak
adlandırılmıştır (Tablo 5.1).
Görsel 5.4: Serlio’nun salon sahnesinin kesiti
Tablo 5.1: Serlio Tiyatrosu Özellikleri
Dekor Seyir Yeri
Sahne ve dekor tasarımına ilk kez perspektif uygu- Roma tiyatrolarındaki gibi yarım daire biçiminde
lanmıştır. Çift kanatlı paravanlar geriye doğru daral- düzenlenmiştir. Orkestra alanı vardır. Alan da yarım
tılarak yerleştirilmiş ve bu yolla sahnede perspektif dairedir fakat koronun olduğu bölüm burası değildir
oluşturulmuştur (Görsel 5.5). Bu paravanların üzeri- (Görsel 5.6).
ne oyunların geçtiği mekânlar resmedilmiştir.
Oturma Planı Sahne
Orkestra alanı seçkin insanlardan oluşan protokol Resimsel bir algı yaratmak üzerine kurulmuş, kapalı
için oturma yeri olarak kullanılmıştır. Protokolün en ve temsilî bir sahne düzenine geçilmiştir.
ortasında bulunan koltuk krallara ayrılmıştır.
Sahnede perspektif algısının bozulmaması için oyun-
cular oyun esnasında boyalı paravanların arasından
girip çıkmamıştır.
Görsel 5.5: Serlio’nun sahne perspektifi Görsel 5.6: Serlio’nun salon sahnesinin zemin planı
96
5. ÜNİTE