Page 64 - ANTRENMAN BİLGİSİ 12
P. 64

4.6. Denge

                  Denge, vücudun durağan bir pozisyonda kalabilme yeteneğidir. Denge,
               vücudun ağırlık merkezini dayanma yüzeyi içinde sabit bir şekilde tuta-
               rak devrilmeyi engeller ve bu durumun devam ettirilmesini ve korunmasını
               sağlar. Stabil bir postürün korunarak dengede tutulması, hareket etkinlik-
               lerinden ayrı olarak düşünülemez. Denge durumu iskelet-kas sistemi ve
               merkezî sinir sistemi koordinasyonunda gerçekleştirilir (Görsel 4.9).
                  Okul  çağından  (3-6/7  yaş)  önce  denge  artışı  başlar.  Gençlik  evre-
               sindeyse  (erkeklerde  18-19,  kızlarda  17-18  yaş)  en  yüksek  düzeyine
               ulaşır. Zamanla birlikte denge kaybı yaşanır. Diğer motorik özelliklerin
               gelişiminde denge etkili bir faktördür. Ayrıca denge antrenmanları sporcu   Görsel 4.9: Denge
               sakatlıklarının önüne geçerek yaşanan sakatlıkların rehabilitesi ve sportif
               performansı yükseltmek için de kullanılır.
                  Ani hareket değişimi içeren dinamik spor branşlarının ana unsurlarından biri de dengedir. Sporcunun
               motorik özelliklerinden  yüksek verim alınamamasının altında yatan önemli etkenin denge kaybı olduğu
               tahmin edilmektedir. Denge; statik denge, dinamik denge, objeyle denge olmak üzere üç ana başlıkta top-
               lanarak incelenir.

                  Denge Çeşitleri
                  Statik  Denge:  Vücudun  belli  bir  pozisyonda  kalabilme  yeteneğidir.  Planör
               duruşu, amut duruşu ve tek ayak üzerinde beklemek bu duruşlara örnek olarak
               verilebilir (Görsel 4.10). Bebeklik döneminde baş ve boynun dengede tutulması
               ilerleyen zamanlarda oturma pozisyonuna geçilmesi statik dengenin ilk gelişim
               göstergelerindendir. Kas yapısının ve koordinasyonunun gelişimi ile birlikte ref-
               leks hareket dönemi sonrası kontrol edilebilir düzeye ulaşır.



                                                                                           Görsel 4.10: Tek el
                                                                                        üzerinde dengede duruş



                  Dinamik Denge: Hareket hâlindeyken var olan dengeyi koru-
               ma hareketidir. Denge aletinde yürümek dinamik dengeye örnek
               olarak verilebilir (Görsel 4.11).





                                                                                     Görsel 4.11: Denge aleti



                  Objeyle Dengeleme: Hareketi bir araçla yaparken denge oluş-
               turma yeteneğidir. Ritmik jimnastik topu ve lobut denge aletlerine
               örnek olarak verilebilir (Görsel 4.12).

                                                                                       Görsel 4.12: Lobut














                                                              62
   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69