Page 118 - ATLETİZM 11
P. 118

5. ATMALAR












                      HAZIRLIK ÇALIŞMASI
                      HAZIRLIK ÇALIŞMASI

               1.  Öğretmen veya antrenör olsaydınız takımınıza atmalar branşında yarışacak atletleri seçerken
                   atletlerin hangi özelliklere sahip olmasına dikkat ederdiniz? Nedenlerini açıklayınız.
               2.  Atletizmde atmalar branşı ile diğer branşların benzer yönlerini karşılaştırınız. Düşüncelerinizi
                   arkadaşlarınızla paylaşınız.




            5. ATMALAR
               Atletizmin doğuşunda büyük bir öneme sahip olan atmalar; cirit, çekiç, disk ve gülle atma olarak dört
            ana branştan oluşur. Kadınlar ve erkekler atma branşının tüm dallarında mücadele eder.

            5.1. GÜLLE ATMA
               Atletlerin yaş ve cinsiyetine göre ağırlığı ve hacimleri değişen belirli bir küresel ağırlığın omuzdan
            fırlatılmasına dayanan pist ve alan sporudur. 1896'da düzenlenen ilk olimpiyat oyunlarından günümüze
            kadar uluslararası yarışmalarda yerini almıştır. Spor bilimindeki bilimsel ve teknolojik ilerlemelere bağlı
            olarak gelişimini sürdürmüştür.

               5.1.1. GÜLLE ATMA TEKNİĞİ
               Teknik, kayarak ve dönerek olmak üzere iki şekilde uygulanır. Güllenin tutuluşu ve boyuna yerleştiril-
            mesi iki teknikte de aynıdır. Ancak dönerek uygulanan teknikte, gülle kulağa daha yakındır ve  atış kolu
            daha yukarıdadır.
               A) Kayarak Gülle Atma Tekniği
               Sırtı atış yönüne dönük atletin geriye doğru kayma adımı almasıyla uyguladığı tekniktir. Bu teknik
            ilk kez, 1953’te dünya eski rekortmeni ve olimpiyat şampiyonu  Amerikalı Parry O’Brien (Peri Obrayn)
            tarafından uygulanmıştır. Günümüzde en çok kullanılan gülle atma tekniğidir.
               Kayarak gülle atma tekniği altı bölümden oluşur:
               a) Güllenin tutuluşu
               b) Güllenin boyuna yerleştirilmesi
               c) Başlama duruşu
               ç) Kurulma (“t” durumuna geliş)
               d) Kayma ve atış durumuna gelme
               e) Atış ve atış sonrası


               1. Güllenin Tutuluşu
                   •    Gülle, atış koluna (güçlü kol) ait ele alınır ve parmakların iç yüzü
                   •    üzerine yerleştirilir (Görsel 5.1).
                   •    Başparmak açık ve gülleyi kavrar (Görsel 5.1).
                   •    Serçe parmak, gülleyi yandan itişe katkıda bulunacak şekilde
                   •    destekler (Görsel 5.1).
                   •    Diğer üç parmak birbirine yakın ve güllenin arkasında durur.
                                                                               Görsel 5.1: Gülle tutuşu





                                                       116
   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123